สวัสดีครับ เพื่อนๆ ผู้พิสมัยเจ้ากระเบนน้อยกลอยใจทั้งหลาย ทั้งมือเก่าและมือใหม่ ที่เพิ่งเริ่มเลี้ยง หรือเลี้ยงมานานแล้วเคยเป็นเหมือนผมบ้างหรือเปล่า เมื่อเราเริ่มต้นเลี้ยงโมโตโร่ หรือเอสพีไปได้สักพัก เราอยากก้าวข้าม ไปเลี้ยงปลาที่ สวยกว่า แพงกว่า อย่างเพิร์ลหรือโฟกาดอท หรือลูกผสมเกรดสูง อะไรอีกหลายอย่าง เราจะมีวิธีการอย่างไรที่จะทำให้ ดาวดวงนั้น มันมาอยู่ในมือของเรา

สำหรับผู้ที่มีทุนทรัพย์นั้น เป็นเรื่องที่ง่ายแสนง่าย ที่จะทำให้ฝันนั้นเป็นจริง เพียงแต่เปิด หน้าเว็ป ~แคสสิฟลายด์ จิ้ม จิ้ม จิ้ม ก็เป็นเจ้าของได้ไม่ยาก หรือไปตามฟาร์มเลี้ยง ตามสวนจตุจักร กระดิกนิ้วชี้ จ่ายตังค์ ก็เสร็จสมอารมณ์หมายแล้ว แต่ถ้าหากไม่มีเงิน เรือนหมื่นเรือนแสนล่ะ ถ้าอยากได้ เราจะทำอย่างไร เพื่อนๆ มีคำตอบให้ตัวเองอย่างไรบ้างครับ สำหรับผมแล้ว การหาเลี้ยงชีพ ด้วยการเป็นข้าราชการชั้นผู้น้อย มีเงินเดือนกินเดือนชนเดือนเป็นหลัก ที่พอจะเอามาบริหารจัดการใช้จ่ายในครอบครัว เป็นเรื่องที่ต้องระมัดระวังเป็นอย่างยิ่ง จะควักเงินก้อนใหญ่มาลงทุนก็คิดแล้วคิดอีก ถึงระมัดระวัง อย่างนั้นแล้วก็ตาม ก็ยังไม่วายที่จะเกิดความผิดพลาดขึ้นจนได้ แล้วผมจะกล่าวถึงเรื่องนี้ในช่วงท้ายครับ

ผมขอเริ่มต้นที่ไปที่มาของการจั่วหัวว่ายุทธการกุ้งฝอยตกปลากะพงก่อนนะครับ ทุกคนคงเข้าใจความหมายของคำว่ากุ้งฝอยตกปลากะพงกันดีอยู่แล้ว ว่าหมายถึงการใช้ของเล็กๆน้อย ไปล่อ ไปทำ ให้ได้สิ่งของใหญ่ๆ มีค่ามา ซึ่งใช้กับทั้งทางด้านดีและไม่ดีได้ ขอขยายความเพื่อให้เห็นภาพชัดเจนอีกครั้งตามหัวเรื่อง หากเราอยากได้ปลากะพงซึ่งในที่นี้ก็คือเพิร์ลหรือโฟกาดอท หริอปลาเกรดสูงราคาแพงๆ เราจะใช้กุ้งฝอยในที่นี้ก็คือโมโตโร่ มาทำอย่างไรให้บรรลุวัตถุประสงค์ของเรา

รูปประกอบ โฟกาดอทกับเพิร์ล ในฝัน 2 รูปนี้ คัดลอกมาจากในเว็ปนะครับ ขออนุญาตเจ้าของภาพด้วยครับ

ผมเริ่มเลี้ยงกระเบนครั้งแรกโดยยังไม่ได้รูจักเพิร์ลหรือโฟกาดอท แต่เริ่มเลี้ยงโมโตโร่ตามทฤษฏีของใครก็ไม่รู้ ที่บอกไว้ว่า ให้เริ่มต้นจากปลาถูกก่อน ก็อ่านหนังสือ ศึกษาดูระยะหนึ่ง

แล้วก็ทำใจดีสู้เสือ บุกรังฟาร์มปลากระเบนมือหนึ่งของเมืองไทยในขณะนั้น ( ขณะนี้ผมว่าก็ยังน่าจะใช่อยู่ ในเรื่องของความอลังการณ์สถานที่ ขนาดบ่อ ปริมาณปลา และเรื่องของน้ำใจ ) คุณโจ้วัดสิงห์ ครับ

ผมได้โมโตโร่ตัวเมีย จากคุณโจ้ มา 5 ตัว ตัวผู้อีก 2 ตัว ตอนนั้น ไม่ได้คิดอะไรมาก เลี้ยงโมอย่างเดียว ด้วยความ แปลกใหม่ เห่อ และตื่นเต้น แล้ววันวานก็หมุนเปลี่ยน ทำให้ผมนึกอยากเลี้ยงเอสพีขึ้นมาอีก ชักสนุกกับการซื้อ และการเลี้ยงแล้วล่ะซื้อ ซื้ออีก เมื่อเลี้ยงไปได้สักพักนึง ปลาก็เริ่มโตวันโตคืน จากกระเบนตัวน้อยๆ ก็กลายเป็นกระเบนวัยรุ่น และเป็นกระเบนรุ่นใหญ่ในที่สุด

ช่วงนี้ เริ่มรู้จักและเริ่มศึกษาไปด้วย พระเอกของเรา เป้าหมายของเรา เพิร์ลและโฟกาดอท ภาพความงดงามของเจ้าตัว มันชั่งตรึงตาตรึงใจซะเหลือเกิน กิเลสความอยากมันพลุ่งพล่าน ทำให้ต้องคิดและตัดสินใจอะไรบางอย่างแล้ว อย่างที่เรียนไว้แต่ตอนต้นครับ ผมมีเงินเดือนพอได้จับจ่ายใช้ไปในแต่ละเดือน ไม่มีเงินถุงเงินถัง ให้เอาออกมาใช้ได้อย่างใจต้องการ ทางออกที่คิดได้ในตอนนั้นก็คือ เอาวะ ลองเสี่ยงดู กู้เงินสหกรณ์ออมทรัพย์ของที่ทำงานมาก้อนหนึ่ง เพื่อที่จะไปซื้อลูกเพิร์ลเรย์ ราคา ณ.ตอนนั้น สูงเอาเรื่องทีเดียว คู่ละแสนสองครับพี่น้อง ด้วยความที่คิดว่า เราน่าจะเลี้ยงจ้าลูกปลาราคาเรือนแสนได้ ไม่แตกต่างจากลูกโมโตโร่ ที่เคยเอามาเลี้ยงตั้งแต่ยังมีถุงไข่แดงติดตัวมาด้วย แต่กาลกับไม่เป็นอย่างที่คิด ลูกเพิร์ลเรย์ที่ได้มา เลี้ยงอยู่ได้แค่ 6 วัน มันก็ล่วงไปหนึ่ง ผมเองถึงกับซึม เสียทั้งเงิน เสียทั้งปลา ช่วงนั้น ยอมรับว่าท้อมาก แต่พอผ่านมาได้ระยะหนึ่ง ก็มาปิ๊งไอเดียใหม่ เนื่องจากเราไม่มีเงินก้อน ที่จะไปซื้อปลาแพงๆได้ เรามาปั้นดินให้เป็นดาวดีมั้ย เราเอาโมโตโร่ต้วเมียที่ซื้อเป็นลูกปลาในราคาที่ไม่แพง มาขุนทำไซร์ขายดีกว่า เลี้ยง 1 ปี ก็น่าจะได้ประมาณ 1 ฟุต ขายก็ได้สบายๆอยู่แล้วที่ตัวละประมาณหมื่นกว่าบาท ( ราคาสมัยนั้น ) 10 ตัวก็ได้เงินแสนแล้ว เอาไปซื้อเพิร์ลหรือโฟ ก็ได้ คิดได้ดังนั้นแล้ว ก็ตระเวณเก็บโมโตโร่ และเอสพีที่มีแววดีๆมาไว้

เลี้ยงไปเลี้ยงมา ปลาชักแน่นบ่อแล้ว ต้องหาทางขยับขยายบ่อสักหน่อย ไปอยู่บ่อผ้าใบก่อนนะ

ขยายบ่อได้กว้างยาวขึ้นอีกหน่อยแล้ว ไหนๆ ก็ไหนๆ พยูน 3 ตัวขอเปิดสักกะหลาด ฉลองบ่อใหม่ ขอลงเล่นน้ำ ตอนแช่บ่อก็แล้วกัน ใครเป็นเหมือนบ้านผมบ้างเนี่ย

รวบรัดตัดตอน เมื่อปลาโตขึ้น อย่างที่ใจคิดแล้ว ส่วนหนึ่งเก็บไว้ทำพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ ส่วนไหนที่จะแลกเปลี่ยนกับพรรคพวกก็แลก ส่วนที่เหลือ ขาย ขาย ขาย อย่างเดียว เพื่อเอาเงินที่ได้ทยอยซื้อปลาที่เราอยากได้

ภาพปลาบางส่วน ที่ได้มาจากการปั้นดินให้เป็นดาวแล้วเอาไปแลกเปลี่ยน และซื้อมา จากยุทธการ กุ้งฝอยตกปลากะพงครับ

ผมยังเชื่อว่า ยังมีผู้เลี้ยงอีกไม่น้อยที่เป็นคล้ายๆ กับผม ที่เบี้ยน้อยหอยน้อย แต่มีรสนิยมอยากสูง แนวทางนี้ อาจจะเป็นไปได้ ที่จะทำให้การเลี้ยงปลากระเบนของเรา มีเป้าหมายมากขึ้น เลี้ยงอย่างมีความสุข ไม่ต้องซีเรียสเรื่องเงินลงทุนมากไป เพียงแต่ต้องแลกกับการใช้ระยะเวลาในการทำให้ถึงฝั่งฝันยาวขึ้น สำหรับผู้ที่มีความพร้อมด้านทุนทรัพย์และอีกหลายด้าน บทความนี้อาจดูตลก โลว์โซ ไม่ควรค่าแก่การเสียเวลามาอ่าน ผมขอให้บายไปได้เลยครับ ( ไหนๆก็หลอกให้อ่านมาได้เกือบจบแล้วนี่ อิอิ ) แต่ผมก็ยืนยันครับว่า ผมใช้แนวทางนี้เป็นส่วนใหญ่จริงๆ และก็จะยังคงเดินหน้า เก็บปลาเล็กๆทั้งโมและเอสพีเพื่อที่จะขุนทำไซร์ ทำพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ต่อไปอีก เพราะเป้าหมายของผม เพิ่งเที่จะเริ่มต้นเอง

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านจนจบ บทความแรกในชีวิต ที่ไม่เคยเขียนอะไรได้ยาวขนาดนี้มาก่อน กว่าจะพิมพ์ได้ กว่าจะลงรูปได้ ก็ต้องพึ่งพาอาศัยลูกๆและแฟน ให้ช่วยสอน ไว้มีอะไรโทรมาคุย หรือส่งอีเมลล์มาได้นะครับ

ด้วยความยินดี เป็นอย่างยิ่ง

Zicook chugolden@thaimail.com

วิดิโอที่เกี่ยวข้อง