ผมเริ่มขึ้นโครงและเรียบเรียงมาให้อ่านเป็นตอนๆไปนะครับ

ตอนต่อไปจะตามมาทีหลัง

เต่าหกดำ ยักษ์ใหญ่ใจดีแห่งทวีปเอเชีย(ตอนที่1)

กว่าผมจะเริ่มต้นเขียนเรื่องเต่าหกนี้ขึ้นมาได้ ก็ถูกแฟนเวบนายเก๋าห้องสัตว์แปลกเรียกร้องกันอยู่นานสองนานกว่างานเขียนชิ้นนี้จะปรากฏสู่สายตาของผู้อ่าน ทั้งนี้นายChelonianใช่ว่าจะนิยมแต่ของนอกจนหลงลืมของดีในบ้านเราหรืออย่างไรหรอกครับ แต่เนื่องจากผมไม่ใคร่จะได้มีโอกาสได้สัมผัสตัวตนแท้จริงของเต่าหกดำ อีกทั้งยังไม่เคยมีประสบการณ์ในการครอบครองเต่าหกดำเลยแม้แต่ครั้งเดียว จึงกริ่งเกรงไปถึงรายละเอียดต่างๆที่อาจตกหล่นและหลงลืมไปแม้ว่ามีใจรักที่จะถ่ายทอดให้จนถึงที่สุด แต่ด้วยกระแสความนิยมในเจ้ายักษ์ใหญ่ใจดีแห่งเอเชียตัวนี้ที่เร่าร้อนดั่งฟอนไฟสิ้นไร้สิ่งใดต้านทาน ผมจึงถือโอกาสจรดปลายนิ้วเพื่อรับใช้สังคมคนรักเต่าตามความนิยมอีกสักครา เพื่อให้คนคอเดียวกันทัศนาดูเถิดว่า ของดีในบ้านเราหาใช่มีดีแค่ “ต้มยำกุ้ง” เสียเมื่อไหร่
ในขณะที่เต่านำเข้าเฟื่องฟู ทำเอาคนไทยไหลหลงไปกับของนอกจนเบียดเต่าไทยตกขอบให้น้อยใจอยู่นั้น ยังมีเต่าไทยอมตะที่ได้รับความนิยมมาเป็นเวลาช้านาน แถมกระแสนิยมในช่วงหลังยังถาโถมเพิ่มแรงเบียดเต่านำเข้าอีกหลายตัวให้ตกขอบไปได้อย่างน่าอัศจรรย์ แต่ด้วยข้อห้ามต่างๆในประเทศไทยตอนนี้ จึงไม่แปลกหากเราจะพบว่า การซื้อหาเต่าหกดำ จะต้องกระทำแบบซุ่มซ่อนเล็กน้อย แบบที่นัดวันรับของจากร้านเป็นกรณีๆไป โดยมูลเหตุนี้เองหลายท่านที่ “เดินสวน”แบบผิวเผินจึงพลาดโอกาสได้ยลโฉมมนต์เสน่ห์ของยักษ์ใหญ่ใจดีแห่งทวีปเอเชียไปอย่างน่าเสียดาย จากเรื่องราวเบื้องต้นที่อารัมภบทมานี้ จึงไม่แปลกหาก ราตรีสีนิลแห่งคืนฟ้าไร้จันทร์เพลานี้ จะมีเต่าสีดำตัวใดโดดเด่นไปยิ่งกว่า “เต่าหกดำ”

ลักษณะโดยทั่วไป
เต่าหกดำถูกจัดอันดับใหญ่เป็นเต่าบกที่ใหญ่ที่สุดในทวีปเอเชีย และอยู่ในอันดับ4ของโลก แต่หากนับเพียงเต่าจากแผ่นดินใหญ่ เจ้ายักษ์ใหญ่ใจดีตัวนี้เห็นจะเป็นรองก็เพียง ซูคาต้า นักเดินทางแห่งท้องทุ่งสะวันน่าเท่านั้น ด้วยขนาดโตเต็มที่ถึง60ซม. แถมพกมาด้วยน้ำหนักเฉลี่ยประมาณ30-40กิโลกรัม แต่สำหรับน้ำหนักสูงสุดที่มนุษย์เคยพานพบนั้นสูงถึง50กิโลกรัมเลยทีเดียว และก็ด้วยขนาดอันใหญ่โตนี่เองจึงทำให้เต่าหกดำทรงคุณค่าเพิ่มขึ้นเมื่อนำมาเลี้ยงให้รอดตลอดจนผ่านกาลเวลาอันยาวนาน อาจจะเป็นด้วยเต่าหกเป็นเต่าประจำถิ่นของเอเชียอาคเนย์โดยเฉพาะจึงไม่แปลกที่เต่าหกจะเป็นเต่าที่เลี้ยงง่าย เพราะนอกจากจะชินกับสภาพอากาศแบบความชื้นสูงแล้วยังคุ้นเคยกับฤดูกาลในบ้านเราเป็นอย่างดี โดยในธรรมชาติเต่าหกดำจะพบได้ในประเทศเมียนมาร์, แคว้นอัสสัมของอินเดีย, สำหรับประเทศไทยพบได้ทางตอนเหนือและทางด้านทิศตะวันตกของประเทศตลอดแนวชายแดนติดต่อกับที่ติดต่อกับพุกามประเทศ เช่นในจังหวัดตากและกาญจนบุรี ตามเทือกเขาตะนาวศรีจากเหนือจรดใต้
เต่าหกดำ(Manouria Emys Phayarei)มีเพื่อนพ้องร่วมspeciesเดียวกันอยู่อีกตัวหนึ่ง คือเต่าหกเหลือง(Manouria Emys Emys) ซึ่งขนาดเมื่อโตเต็มที่จะเล็กกว่ากับถึงเท่าตัว แต่เต่าหกเหลืองจะมีสีสันที่โดนใจคนไม่ชอบเต่าสีดำเสียมากกว่า คือส่วนใหญ่แล้วเต่าหกเหลืองจะมีสีสันออกไปทางสีน้ำตาล ซึ่งแท้จริงแล้ว สีสันนั้นกลับไม่ใช่ปัจจัยชี้ขาดของสองเพื่อนซี้นี้ออกจะจากกัน การจำแนกแยกแยะสองSub-speciesออกจากกันต้องดูที่แผ่นฝาปิดกระดองด้านล่าง ซึ่งสำหรับเต่าหกดำ เกล็ดช่วงอก(ด้านล่างขาหน้า)จะไม่มาบรรจบกันที่กลางอก ซึ่งแตกต่างจากเต่าหกเหลืองที่เกล็ดคู่ดังกล่าวจะมาบรรจบกันที่กึ่งกลางอกพอดี
เต่าหกดำถูกเรียกโดยฝรั่งตาน้ำข้าวว่า Burmese Black Tortoise และเรียกเต่าหกเหลืองว่า Burmese Brown Tortoise ชื่อเรียกเหล่านี้ทำให้ผมเองน้อยใจอยู่ไม่น้อยเพราะของดีต่างๆที่มีอยู่ในบ้านเราแต่กลับถูกหยิบยกให้ชื่อเป็นของเพื่อนบ้านไปเสียมาก รวมไปถึงงูหลามไทยที่พบได้ดาษดื่นในบ้านเรา พวกตะวันตกกลับพร้อมใจกันเรียกว่า Burmese Python หรืออาจเป็นเพราะในยุคล่าอาณานิคมที่บรรดาเพื่อนบ้านที่รายล้อมสยามประเทศล้วนตกเป็นเมืองขึ้นของตะวันตกเสียหมด จึงมีการสำรวจทรัพยากรและตั้งชื่อตามแหล่งที่พบเป็นอันดับแรกก็เป็นได้