ผมว่ามันเป็นสัญชาติญานของปลา และมีการเรียนรู้เข้ามาเกี่ยวข้องนะครับ

ปลาที่เลี้ยงๆไว้ ทั้ง 4 ตัว สังเกตดูว่าจะรู้จักคนเลี้ยงมากขึ้นเรื่อยๆ เข้าใจวิธีการให้อาหารของเรา ทองอินโดของผม ผมจะเคาะฝาตู้เบาๆเหมือนเรียกหมา เวลาจะให้ว่ายมากินหนอนนก เขาก็จะว่ายมากินทันทีที่เคาะ เวลาเปลี่ยนน้ำ ใหม่ๆปลาจะตกใจ และค่อยเรียนรู้ว่าการเปลี่ยนน้ำทำให้สบายตัวขึ้น ก็ค่อยๆเรียนรู้ว่าการกินอาหารขณะเปลี่ยนน้ำไม่มีอันตราย เขาก็กล้ามากิน
แถมปลาทุกตัวยังว่ายตามช่วงที่ผมถือกล่องใส่หนอนเข้าไปที่ตู้ด้วย
นอกเวลากินเขาก็มาว่ายเล่นที่หน้าตู้

ครั้งไหนที่มันถูตู้มากๆจนกลัวเป็นหนวดปลาหมึก เอามือไปไล่เบาๆ เขาก็ว่ายออกห่างตรงนั้นไป เป็นอันว่าเข้าใจว่าทำงี้ผมไม่ชอบ

ก็เป็นการเรียนรู้ในระดับของปลาที่มีการพัฒนามาตั้งแต่ดึกดำบรรพ์ครับ แต่ผมว่ามันเป็นเสน่ห์ดีครับ ที่ปลายอมให้จับตัว จับหลัง และเชื่องขึ้นเรื่อยๆ

อโรฉลาดกว่าปลาอื่นหลายชนิดครับ

ตามข้างบนเลยครับ

ส่วนมากเท่าที่สังเกต ปลาใหญ่เชื่อง ฉลาดกว่าปลาเล็กนะครับ

ยิ่งเลี้ยงนานๆไป ปลาก็จะยิ่งเรียนรู้สิ่งๆต่างๆมากขึ้น ปลาตัวเล็กๆ ก็สามารถฝึกให้มันเรียนรู้ได้ครับ จะเร็วกว่าปลาโตหน่อย บางตัวฝึกหน่อยเดียวก็จับลูบตัวเล่นได้แล้ว บางตัวก็ต้องฝึกกันนานหน่อย ขึ้นอยู่กับการปรับตัวและนิสัยของปลาแต่ละตัวด้วยครับ

ปลาก็เหมือนสุนัขแมวละครับสามารถจำเจ้าของได้