เดินเล่นอยู่ใน JJ อากาศ กำลังร้อน

เราเดินเพื่อหา สิ่มีชีวิตในน้ำ

เวลาล่วงเลยมา ชั่วยาม

ตัวสีเงินยาว สวย อโรวาน่าเงิน ขนาด 2.5 นิ้ว

ความรู้สึกแปลกพิกลเหมือนปลามันสื่อความ

ได้มาแล้ว เจ้า ใบบอน ชื่อตั้งให้

จากตัวน้อยนิด เติบใหญ่เรื่อยมา

ปลาแสนเชื่อง เพื่อนแสนรัก

ทานอาหารจากมือ ของเรากับแม่ เท่านั้น

ความรักมันเต็มเปี่ยม

ด้วยแต่กาลนั้น ต้องไปธุระ กับแม่

ที่บ้านไม่มีใครอยู่

ฝากคนข้างบ้านให้อาหาร พร้อมวิธีทำ

กลับมาตอน 20.00 น

หัวใจ แทบสลาย ปลาเราไร้ชีวิต

ของในมือ ทิ้งสู่พื้น วิ่งเข้าไปหา

น้ำตามันเริ่มหลั่งออกมา โดยไม่ต้องคิด

ใบบอน เกิดอะไรขึ้น

มองไปเห็นเนื้อไก่ยังไม่เก็บเข้าตู้เย็น

อนิจจา เนื้อมัน ชิ้นเท่าควาย เขื่องๆ

มือสั่นๆค่อยๆ อุ้มเค้าออกมา

ค่อยๆ อ้าปากเจ้าใบบอน ดั่งความคิด

เนื้อไก่ขนาดใหญ่ ติดคอ

ลูกคงจะทรมานมาก เพราะความ สับเพร่า

"เราขอโทษ ใบบอน เราขอโทษ"

บรรจงฝั่งร่าง ใบบอน กับดินที่ อบอุ่นในตอนดึก

จากวันนี้ คงไม่มีแล้ว ปลาที่รัก

เนื้อไก่ที่ ลูกชอบ เรายังมีเยอะนะ

ซักวัน ถ้าฟ้ามีตา

เราคงได้พบกันอีก ในไม่ช้า

เรา รัก ใบบอน !!!!