เช้าวันนี้ มันควรจะเป็นเช้าที่สดใส แต่กลับกลายเป็นเช้าที่เลวร้ายที่สุด
หลังจากถูกปลุกจากความฝัน โดยคนๆนึง มาเขย่าตัวผมเบาๆ
แล้วเค้าก็พูดว่า “ลูก รีบไปดูปลามังกรก่อนเร็ว ปลามันกินปลานกแก้วแล้ว ไม่รู้จะตายรึป่าว”
แม่นั่นเอง...
ตอนนั้นรีบวิ่งลงไปชั้นล่าง ไม่ได้ห่วงปลามังกรหรอก ช่างหัวมัน
ห่วงตัวเล็กอย่างเดียวแหละ ^^
แล้วก็ต้องหยุดกลางทางเพราะภาพมันอยู่ตรงหน้า แบบ ยังกะละครเลย
มันโฟกัสภาพอัตโนมัติ (Auto Focus)
เห็นปลาเล็ก อยู่ในปากของปลาใหญ่ เห็นเพียงส่วนหางเท่านั้น
ส่วนหัว.........
ผมรีบวิ่งเข้าไป เปิดฝาตู้ พยายามบีบปากปลามังกร ตบหัว/ตบปากมัน ให้มันคลายตัวเล็กออก
(ได้แค่บีบปากนิดหน่อย+ปัดตัว มันก็คาย เสียดาย !!!)
ไม่นาน มันก็ยอมคาย แล้วก็พุ่งปรี๊ด หนีไปเลย...
เหลือเพียงปลาอีกตัว ที่ร่างลอยไปตามกระแสน้ำ ไม่มีการขยับใดๆ แล้วก็จมลงสู่ก้นตู้ด้านหนึ่ง
นอนแน่นิ่งบนหิน
ตอนนั้นช๊อคมาก ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่เรียกแม่ “ แม่ หยิบกะละมังให้หน่อยๆๆ !!!! ”
ก็ตักน้ำในตู้มาใส่ ประคองปลาตัวเล็กขึ้นมาใส่ในกะละมัง เปิดอ๊อกให้มัน
สภาพปลาตัวเล็กยิบเยินมาก
เกล็ดของปลาแทบไม่เหลือ มีแผลเหวอะหวะทั้งตัว เหงือกด้านนึงทะลุ ครีบหาง ครีบข้างตัวก็แตกหมด
ตอนนั้นโกรธมาก ไม่คิดว่าปลามังกรจะทำแบบนี้ ก็รู้ว่ามันดุ แต่ก็อยู่กันมา จะ 3 เดือนแล้ว
คงเพราะเราบ้าเองที่กลัวมันจะเหงา หาปลามาอยู่ด้วย
“ อะโรออสซี่ + ปลานกแก้ว ”
หลายคนคงบอกว่าสมน้ำหน้า ซึ่งมันก็ต้องเป็นงั้นอยู่แล้ว
คิดว่าต่อไปคงไม่เลี้ยงรวมแล้วล่ะครับ ปล่อยมันอยู่ตัวเดียวนั่นแหละ
ตอนนี้ ทำได้แค่รักษาปลานกแก้วไปเท่านั้น ไม่รู้จะยื้อไว้ได้แค่ไหน....