ผมไม่ทราบรายละเอียดที่แท้จริงนะครับ แต่เอาตามที่ผมเข้าใจ

เพราะว่าปลา อโรวาน่า เปน ปลาที่จัดอยู่ใน CITES หรือ สัตว์ป่า
คุ้มครอง ห้ามนำเข้า ส่งออก หรือ จำหน่าย โดย ไม่ได้รับอนุญาติ
ซึ่ง ถ้าปลาจะส่งออก ก็ต้องมีการยื่นเรื่องกับกรมประมมง หรือว่า
หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ของประเทศนั้น ๆ ทีนี้ การที่เขาจะระบุว่า
ปลาตัวที่ส่งออก ได้ถูกส่งออก คือปลาตัวไหน ไม่สามารถระบุได้
ที่หน้าตาของปลา จึงต้องระบุที่ เบอร์ไม่โครชิพ

ทีนี้ในส่วนของ ฟาร์ม ที่ยิงไม่โครชิพ ก็ได้ใช้ ตัวเลขของไมโครชิพ
และ กำหนดลงบนใบเซอ์ เพื่อเปน มาตรฐาน ว่าเปนปลาที่มาจาก
ฟาร์มอะไร ฟาร์มไหนเปนผู้เพาะขึ้น หรือเปน กาลันตี โดย เซอร์+
ชิพ

การฝังชิพ ถ้าเปนปลา ฟาร์ม ก็ต้องฝังชิพ และ มีเซอร์ทุกตัวครับ

อโรเงิน ไม่มีฝังชิพนะครับ เขียว ทองอ่อน ถ้าเปนปลาจับ หรือ
แอบนำเข้า ไม่มีชิพ ไม่มีเซอร์ แต่ถ้าเปน ฟาร์มเพาะขึ้นก็จะมี
และราคาก็จะเพิ่มมากกว่าที่ไม่มีชิพ ไม่มีเซอร์ เรดบีขึ้นไปฝังชิพ
ทุกตัว ยกเว้น บางกรณี (อันนี้ไม่เอ่ย เด๋วยาว)

ปล. ฟาร์ม แต่ละ ฟาร์มก็ต้อง ได้รับอนุญาติในการเพาะ และส่งออก

ชิพ คือเครืองมือที่ ฝังเข้าไปในร่างกาย เมื่อส่องด้วยเครื่องอ่าน จะเห็
เห็นระหัส และหมายเลขประจำตัวชิพ ทำให้รู้ประวัติของเจ้าของชิพ
เพราะชิพทุกตัวต้องมีขึ้นทะเบียนไว้ การจะฝังหรือใม่ผมคิดว่าขึ้น
กับความจำเป็น อาจจะกฎหมายหรือการค้า อย่าเข้าใจผิดว่าปลามีชิพ
ชิพหรือมีใบ เฃอร์ ถูก cites จะถูกเมื่อมีใบรับรองจากกรมประมงเท่านั้น
เท่านั้น ลองดูรูปครับ
mkt-farm

สรุปคือปลาที่ราคาแพงคับ เขียวบางร้างที่มาจากฟามก็มีครับ ถ้าปลามีชิปจะมีเซอร์ มาคู่กานคับ ราคาจะคนละเรื่องกับปลาพันเดียวกันแต่ไม่มีเลยครับ ดูจากราคาก็รู้แหละครับ ถ้าเกิดแพงแล้วไม่มีไปเซอร์ให้ ก็แสดงว่าโดนต้มๆๆๆๆ เคยถามเจ้าของร้านปลาครับ ว่าเค้าฝังที่ไหนมั่ง ได้คำตอบว่าตรงท้องกับตรงหลัง แล้วแต่ฟามต้นสังกัดครับ แต่ผมก็อยากรู้อยู่ดีครับว่าฝังตงไหนดีกว่ากัน ที่ไม่กระทบต่อชีวิตประจำวันของปลา ฝากให้ช่วยแสดงความคิดเห็นหน่อยงับ