ขนาด 2-3 นิ้วผมเคยใส่ 25 ตัวในตู้ 36/18/24 กรองมุม ขอนไม้ 1 ท่อนพื้นกรวดแม่น้ำ ตอนแรกๆ ก็ดูเพลินดีว่ายกันตลอดแต่ดูไปดูมาชักรู้สึกว่ามันแออัดยัดเยียดกันไปหน่อย ยิ่งกินเก่งๆ แล้วขี้เยอะมาก ถ่ายน้ำแทบทุกวันเลยครับ ตอนนี้ย้ายออกไปหมดแล้ว ผมว่าสัก 15-20 ตัวกำลังดีนะ สำหรับความเห็นผม น้อยหน่อย แต่เน้นๆ ผมว่าสวยและเลี้ยงได้ยาวกว่านะ รอท่านอื่นๆ มาให้ความเห็นบ้างครับ เพราะผมก็พึ่งเลี้ยงนะ

ผมว่าถ้าจะไม่ให้มันกัดกัน ต้องดูทีี่สายพันธุ์ด้่วยครับ
แบบว่าพวก mbuna จะดุกว่าพวก non-mbuna
เลี้ยงเยอะก็ลดการกัดกันไปได้นะครับ มันอาจจะงงๆ ไม่รู้จะกัดตัวใหนดี
แต่เรื่องอาหารผมว่าให้อาหารเร่งสีตลอดไม่แนะนำเลยอ้ะครับ เน้นเลือกตัวผู้มาใส่ตุ้แล้วเลี้ยง
ให้มันโตสีมาตามธรรมชาติน่าจะดีกว่านะครับ

ยังไงรอผู้รู้อีกที ผมกำลังจะตั้งตู้มาลาวีเหมือนกัน กำลังศึกษาอยู่เลย

ผมก็เลี้ยงตู้ 48 นะครับ ปลาจะดูแน่นๆ ห่วงก็เรื่องน้ำนี่แหละครับ กินเก่งขึ้เก่งกันจริงๆ

ถ้าผมแนะนำนะครับ เลี้ยงประเภทเดียวไปเลยครับ non-mbuna นิสัยน่าจะดุน้อยกว่าพวก mbuna

อย่างตู้ผมเลี้ยงรวมกันสองสายพันธุ์ ปัญหาที่เจอคือ โดนพวก mbuna ซัดหางแตกซะเป็นส่วนใหญ่

แต่ไม่ใช่ว่าพวก non-mbuna จะไม่กัดกันนะครับ ก็มีบ้าง แต่ด้วยปริมาณที่มากนั่นแหละ ทำให้ลดทอนการกัดกันลงไปอีก

ส่วนเรื่องอาหารผมให้สลับๆหลายๆอย่างนะครับ ไม่ควรให้อาหารเร่งสีทุกมื้อนะครับ เพื่อสุขภาพของน้องปลาของพวกเรา อีกอย่างถ้ากินอาหารเร่งสีมากๆ มันจะกระตุ้นฮอร์โมนทำให้ดุกันขึ้นไปอีก

ใส่ไปหลายๆสีหลายๆตัวอย่างน้อยสีละ3-4ตัว ถ้าใส่น้อยโทรมตายแน่

ความสนุกในการเลี้ยงมาลาวีอีกอย่างคือ ศิลปในการจัดการกับการกัดกัน

ขนาดตู้:
ตู้เล็ก 24 ถ้าเลี้ยงน้อย โอกาสกัดกันจะสูงขึ้น ตู้ใหญ่ขึ้นทำให้มีพื้นที่หนีได้ดีขึ้น ก็ยังกัดกันเหมือนเดิมแต่โอกาสหนีหลบหลีกมีมากขึ้น
ใส่ให้มากไว้มีข้อดี ปลาไล่แล้วชุลมุน เพิ่มโอกาสหลบหลีกดีขึ้น แต่อย่าลืมดูแลคุณภาพน้ำ

ลักษณะวิธีกัดกัน:
ถ้ากัดกันแบบปากต่อปาก ส่วนใหญ่ไม่เป็นไร ไม่มีการตายเกิดขึ้น แต่ถ้ากัดแบบข้างลำตัวหรือหางกุดมากๆ โอกาสสูญเสียมี

ดัดนิสัย: ปลาก้าวร้าวบางตัวดัดนิสัยได้ ลองแยกออกขังเดี่ยวสักพัก แล้วค่อยให้กลับไปใหม่ แต่บางตัวก็เป็นคู่กัด ต้องตัดใจแยกไปเลยตัวใดตัวหนึ่ง

คอยดูและปรับไปเรื่อยๆ จนได้ปลาที่เข้ากลุ่มได้หมด ใช้เวลาหน่อย แต่พอลงตัวปลาส่วนใหญ่จะไม่บอบช้ำ

เรื่องอาหารสำหรับมาลาวี:
ยอมรับว่าในบางตัว จะต้องให้อาหารเร่งสี(แบบที่มีฮอร์โมน มิฉะนั้นจะไม่ได้ผล)กระตุ้นบ้าง แต่ไม่จำเป็นต้องให้ตลอด ลองงดอาหารเร่งสีดูก่อน แล้วดูว่าตัวใดสีตกมากๆ ให้แยกออกมา ให้อาหารเร่งสี พอสีดีขึ้น ก็ให้กลับเข้าไปใหม่ ในที่สุดก็จะได้ปลาสองกลุ่ม คือกลุ่มตัวที่สีดีแบบไม่ต้องใช้อาหารเร่งสี และกลุ่มปลาที่จำเป็นต้องให้อาหารเร่งสีบ้าง แยกออกเป็นสองตู้สองกลุ่ม ก็จะได้ปลาที่มียีนดีและไม่ดีแยกออกจากกัน