พวกปลา crossbreed เดายากมากครับ พวกปลาF1(พ่อแม่เป็นสายพันธุ์แท้) ยังพอเดารูปทรงได้แต่ถ้านำ F1มาผสมกับปลาอื่นไม่ว่าจะเป็นสายพันธุ์แท้หรือครอสมาแล้วก็จะเริ่มมีความซับซ้อนมากขึ้นครับ
ยีนส์ของลูกปลาแต่ละตัวน่าจะได้ทั้งของพ่อและแม่แต่จะมากน้อยไม่เท่ากัน

ผมเองชื่อไม่ขึ้นอีกแล้ว

ขอบคุณครับ พี่เอก นึกว่าจะไม่มีใครตอบเสียแล้ว ถ้าเป็นอย่างงี้ ผมว่า เราไม่ได้สร้างมาตราฐานให้กับตัวเอง จะทำให้ต่างชาติ มองปลาเราไม่มีมาตรฐาน ไร้ค่า แล้วเขาคงไม่เอาไปเลี้ยงในอนาคตแน่เลยครับ

อย่างหนึ่งที่อยากจะบอกคือมันเป็นสเน่ห์ของปลาครอสบรีสครับ คือความไม่แน่นอน ปลาพวกสายพันธ์แห้คงหมดยุคไปแล้ว

ใช่คับผมว่าแบบนี้ลุ้นสนุกดีออก ดีกว่าซื้อพวกสายพันธุ์แท้ที่ลูกจะออกมายังงัยก็เหมือนเดิมน่ะ(แล้วแต่คน) แบบว่ามันเป็นเสน่ที่คนที่ชอบจิงๆเข้าใจน่ะคับ นี่ว่าจะลองเอาบลูดอลฟินผสมกับมาลาวีดูไม่รู้ลูกจะออกมาสีมาลาวีหัวโหนกเหมือนบลูดอลฟินรึป่าวน๊อออออ(คงจะน่ารักพิลึก)อิอิอิ ส่วนเรื่องต่างชาติเค้าไม่เอาไปเลี้ยงผมคิดว่าถ้ามีตัวที่สวยออกมาเรื่อยๆเราก็จะขายออกไปได้เรื่อยๆคับทั้งในและนอก(แถมแพงอีกต่างหาก)ก็อีกอย่างแหละความชอบของแต่ละคนอ่ะม่ายเหมือนกัน ส่วนตัวกระผมชอบครอสบรีดที่ซู๊ดดดดด ซุดยอดเล้ย crossbreed is never die อายๆๆๆ(แอ๊กโค่หน่อยน่ะ) สรุปผมว่าคงไม่หมดยุคทองของครอสบรีดง่ายหรอกคับเพราะว่ามันไม่ซ้ำซากจำเจ

อย่างที่ว่าครับปลาcrossbreedเเป็นปลาที่ไม่นิ่งมีใหม่ๆมาให้ลุ้นตลอด ความสนุกอยู่ตรงนี้แหละครับโตมาจะสวยมากน้อยขนาดไหน เป็นเสน่ห์อย่างที่ว่าแหละ

ผมคิดว่า ถ้านำจุดเด่นของปลาตัวนั้นๆ ผสมไปเรื่อยๆ(ต้องไม่ให้เลือดชิดกันด้วย) อาจจะได้ปลาพันธุ์แท้หรือสายเลือดนิ่ง แต่อาจต้องใช้เวลาเป็นปีๆหรืออาจจะไม่ได้เลย มี web แนะนำแต่ไม่ใช่ปลาหมอนะ อาจจะทำให้เห็นภาพได้บ้าง http://www.thailandpet.com/articles/fish/56002fsh.asp

ส่วนใหญ่แล้ว จากประสบการณ์ที่เพาะพันธ์มา ลูกปลาจะได้ลักษณะทางพันธุกรรมจากพ่อและแม่มาอย่างละประมาณ 50% ในกรณีที่ข้ามครั้งแรก แต่พอข้ามครั้งต่อไป ก็จะเหลือ 25% เช่น ถ้า x เป็น synspilum ลูกที่ได้หลังจากข้ามกับพันธ์อื่นครั้งแรก จะมีโอกาสที่จะหัวโหนก 50% (x เป็นตัวผู้) แต่ถ้านำลูกไปข้ามอีกที โอกาสที่จะหัวโหนกจะเหลือเพียง 25% นอกเสียจากว่านำไปข้ามกับปลาที่หัวโหนกเหมือนกัน เปอร์เซ็นต์หัวโหนกก็จะสูงขึ้น ดังสมการดังนี้

x = ตัวผู้หัวโหนก y= ตัวเมียสีแดง ลูกที่ได้มักจะได้ลักษณะทางกรรมพันธ์จาก x+y คือ ได้ทั้งหัวโหนกและสีแดง แต่คิดว่าไม่เป็นทั้งครอก คืออาจจะมีตัวที่โหนกแต่ไม่แดง หรือแดงแต่ไม่โหนก ปะปนอยู่ด้วย ซึ่งต้องมาทำการคัดเกรดกันอีกครั้งก่อนที่จะขาย ลูกที่ออกมาสมมติว่าเรียก x+y ถ้าเอาไปข้ามกับ Z คือปลาทรงสั้น (หมายถึงเป็นสายพันธ์ที่สั้นโดยธรรมชาติไม่ใช่ปลาหลุด) ลูกที่ออกมาจะเป็นดังสมการ คือ (x+y)+Z = 100 โอกาสเป็น x และ y จะมีอยู่อย่างละ 25% และมีโอกาสสั้น คือ Z อีกประมาณ 50% คิดว่าการนำปลามาข้ามหลาย ๆ ชั้น น่าจะทำให้ได้ปลาสวยขึ้น แต่ต้องเลือกพ่อและแม่พันธ์ที่เหมาะสมสวยงาม ตามธรรมชาติ ถ้าไปเลือกปลาผ่าเหล่าหรือปลาหลุดมาใช้ โอกาสที่จะเหมือนพ่อแม่ น่าจะยากกว่ากันมาก
อย่างไรก็ตาม ผมคิดว่าการผสมข้ามสายพันธ์โดยใช้สมการดังกล่าว เป็นเพียงการคาดคะเนโดยอาศัยทฤษฎีเท่านั้น แต่ก็ยังพอเป็นแนวทางในการเลือกเพาะพันธ์ให้ได้อย่างที่ต้องการได้ ดีกว่าเพาะแบบสะเปะสะปะ ซึ่งต้องอาศัยโชคอย่างเดียว คิดว่าการที่จะโชคดีทุกคนคงจะค่อนข้างยากนะครับ

ถ้าเพื่อน ๆ มีความคิดเห็นอะไรแตกต่างจากนี้ ช่วยเข้ามาแบ่งปันความรู้บ้างนะครับ จะรอครับผม