วันนี้ได้มีโอกาสได้ไปเดินสวนจตุจักร

เห็นคนเดินเลือกซื้อสัตว์เลี้ยงมากมาย

เลยได้ไอเดีย เขียนเรื่องมาให้อ่านกัน

คราวนี้เป็นเรื่องเบาๆ ไม่ซีเรียสครับ

อนุญาติให้อ่านไปอมยิ้มไปได้

หากอ่านแล้วเครียด ก็ขออภัยมา ณ.ที่นี้ด้วย

ภาวะเต่างอก หนาม ยอก อก (แฟน)คนรักเต่า

หลังจากที่ผู้อ่านได้ตัดสินใจแล้วว่า ตัวเราเหมาะสมและพร้อมจะเป็นChelonianหน้าใหม่ประดับวงการอีกคนนึงกะเค้าแล้ว ผมเชื่อว่าภาระกิจแรกที่ผู้อ่านเลือกจะกระทำกันก็คือ การออกไปเดินสำรวจที่สวนจตุจักร ทั้งนี้ก็เพื่อหาเต่าที่ถูกชะตากับเรามาเลี้ยงสักตัว หรือกระทั่งไปคว้าเจ้าเต่าตัวที่หมายตาไว้แล้ว เรื่องความถูกชะตานี้ผมถือเป็นส่วนหนึ่งของการตัดสินใจเลือกเต่าตัวใดตัวหนึ่งเหมือนกันนะครับ เนื่องจากอายุขัยที่ค่อนข้างยาวนานของเต่า ผู้เลี้ยงจะต้องเลือกเต่าตัวที่ดูแล้วถูกชะตา น่าเลี้ยง น่ารักษาไว้กับเราเป็นเวลานานแสนนาน

ปัญหาใหญ่ของคนเลี้ยงในช่วงเริ่มต้นเลี้ยงก็คือ ถูกชะตาไปเสียหมด ไม่ว่าจะเห็นหรือสบตากับเต่าตัวไหน เป็นอันอยากพากลับไปดูแลที่บ้านเสียหมด(กรณีนี้ไม่ทราบจะรวมไปถึง”น้องเต่า”ที่นิยมมาพร้อมกับเสื้อสายเดี่ยวหรือเปล่านะครับ?) หรือประเภทที่ว่า ตัดสินใจจะเลี้ยงเต่าซูคาต้า เพราะวิเคราะห์สะระตะแล้วว่าเหมาะสมกับจริตและสภาพแวดล้อมที่บ้านเป็นที่สุด แต่หลังจากเลี้ยงเจ้านักเดินทางแห่งท้องทุ่งสะวันนาไปได้ไม่นาน ก็กลับเริ่มมองเห็นความงามและความน่าสนใจของเจ้าดาวพม่าขึ้นมาอีกแล้วล่ะ หรือบางท่านถึงกับตั้งใจหมายมั่นไปเลยว่าจะต้องมีเต่าบกในท้องตลาดทุกสายพันธุ์ไว้ในครอบครองให้ครบในเร็ววัน จนกระทั่งคุณอาจเอาใจใส่แฟนของคุณน้อยลง จนใครคนนั้นแอบน้อยใจอยู่ก็เป็นได้ เรื่องนี้สำ-มะ-คัน นะครับ จะบอกให้ เพราะแฟนของคุณนั้นจะมีประโยชน์เป็นอย่างยิ่งในช่วงเวลาที่คุณมีความจำเป็นต้องเดินทาง หรือไม่อยู่บ้าน

อย่าแอบอมยิ้มนะครับว่า อีตาChelonianคนนี้ช่างรู้ใจกันเสียจริง แหม! ก็จะไม่เป็นอย่างนั้นได้อย่างไรล่ะครับ ในเมื่อผมเองก็เคยผ่านและเคยมีสภาพจิตใจเช่นนั้นมาก่อนเหมือนกัน จึงรู้และเข้าใจ นักเลี้ยงเต่าด้วยกัน แต่สิ่งที่เป็นเหมือนกันนี้แหละ ที่ไม่ใช่สิ่งดีเอาเสียเลย

บางท่านที่เพิ่งรับเต่าเข้าบ้านได้สักเพียงสองสัปดาห์ แล้วกำลังรู้สึกทุรนทุรายอยากได้เต่าเข้ามาในสังกัดอีกเป็นจำนวนมากๆ ทั้งนี้อาจเนื่องมาจาก การเลี้ยงดูที่ง่าย ,ความน่ารัก ,ความสวยงามของเต่าที่เราบรรจงคัดสรรมาเป็นอย่างดี และประเด็นสำคัญก็คือ คุณก็จะเริ่ม”ชวนแฟนไปเดินสวน”บ่อยขึ้น จริงไหมล่ะ และว่ากันว่า “กิเลสของมนุษย์นั้น มักเริ่มต้นจากสิ่งที่มองเห็นเป็นอันดับแรก”

ขอบอกนะครับ ขอบอก หากนักเลี้ยงหน้าใหม่ท่านใดกำลังตกอยู่ในภาวะวังวนเช่นนี้ ขอให้ตระหนักว่าคุณเสมือนหนึ่งกำลังพาตนเองเข้าสู่ทุ่งกับระเบิดที่กว้างใหญ่ไพศาล ด้วยคุณยังไม่ผ่านบทพิสูจน์ในภาคปฏิบัติว่า คุณชอบที่จะเลี้ยงและดูแลเต่าจริงๆ หรือเป็นเพียงแรงเห่อกับสัตว์เลี้ยงอินเทรนตัวใหม่? ในบางครั้งเต่าที่เพิ่งรับเข้ามาอาจกำลังอยู่ในช่วงการปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมที่คุณจัดเตรียมไว้ให้ ซึ่งในช่วงนี้เต่าจะยังไม่แสดงโรคภัยไข้เจ็บใดๆออกมา แต่ยังคงพักฟื้นอยู่ในสภาวะเครียด การรับสมาชิกใหม่เข้ามาอาจส่งผลต่อสภาวะเครียดของทั้งผู้มาใหม่และผู้ที่มาก่อนหน้านี้เพียงไม่นานก็เป็นได้ รวมไปถึงตัวคุณเองก็ยังไม่เชี่ยวชาญสันทัดในระบบจัดการทั้งด้านอาหารและสิ่งขับถ่ายของเต่าสักเท่าไหร่ สิ่งเหล่านี้จะทำให้การรับเต่าใหม่ๆเข้ามาบ่อยๆในช่วงระยะเวลาสั้นๆ อาจทำให้คุณสับสนและพลาดได้ ซึ่งจะส่งผลไปถึงความเจ็บไข้ได้ป่วยหรือการสูญเสียเต่าที่เลี้ยงไว้ก็เป็นได้ อีกสิ่งหนึ่งที่ตัวผู้เขียนเห็นว่าเป็นสิ่งไม่พึงกระทำอย่างยิ่งสำหรับมือใหม่ก็คือ การรับเต่าใหม่เข้ามา หลายๆตัวในคราวเดียวกัน(แถมบางทียังเป็นหลายๆสายพันธุ์อีกต่างหาก) ทั้งนี้เนื่องจากคุณอาจดูแลไม่ทั่วถึงในรายละเอียดต่างๆไม่ว่าจะเป็น การกินอาหาร , โรคภัยไข้เจ็บต่างๆหรือกระทั่งพฤติกรรมเฉพาะของเต่าแต่ละตัว

จากนี้ การปนเต่าจากต่างสถานที่โดยไม่มีการกักโรคไว้ก่อนก็เป็นสิ่งที่ไม่พึงกระทำ (โดยเฉพาะเต่าที่เพิ่งถูกจับจากป่า) คุณคงไม่อยากให้สถานที่เลี้ยงของคุณเป็นแหล่งรวมโรคใช่ไหมล่ะครับ? และหากการสะสมเต่าหลากหลายสายพันธุ์เป็นสิ่งที่คุณปราถนาไว้ในใจแล้วล่ะก็ พึงระลึกไว้เสมอว่า เต่าบกแต่ละสายพันธุ์นั้น มีบางสายพันธุ์ก็ต้องการสภาพแวดล้อมแตกต่างกันออกไปอีกด้วย รวมไปถึงการคำนึงถึงขนาดโตเต็มที่ของเต่าตัวนั้นๆ มากไปกว่านั้นความเป็นจริงอีกอย่างที่คุณควรรับรู้ก็คือ ไม่ว่าจะเป็นเต่าราคาแพงสักเท่าใด กระทั่งกับเต่าที่งดงามราวเทวดาเสก มีสิ่งหนึ่งที่เต่าทุกตัวจะต้องประสบพบเจอตัวละหนึ่งครั้งในชีวิต นั่นคือ”ความตาย” ซึ่งถือเป็นเฉกเช่นเดียวกันกับมนุษย์ทุกผู้ สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ต้องคำนึงถึงในการตัดสินใจเลือกซื้อเต่าตัวต่อๆไป เพื่อยับยั้งภาวะเต่างอกอย่างไร้ทิศทาง เพราะภาวะเต่างอกแบบนี้ไม่เพียงแต่จะเป็นหนาม ยอก อก แฟนคนรักเต่าแล้ว ผมเชื่อแน่ว่า…ภาวะนี้จะกลับมาเป็นหนาม ยอก อก ที่ทิ่มแทงใจคุณในที่สุด

แต่หลังจากที่คุณจัดการในเรื่องของการเลี้ยงเต่าขึ้นมูลฐานได้อย่างคล่องแคล่ว ตลอดจนได้พิสูจน์จริตของตนอย่างแท้จริงแล้วว่า”ชอบและรักจริง” การรับสมาชิกเต่าตัวใหม่เข้ามาอีก ก็ดูไม่ใช่เรื่องผิดปรกติแต่ประการใด ในทางตรงกันข้าม ความสามารถในการดูแลเต่าจำนวนมากให้มีสุขภาพดีอย่างทั่วถ้วน กลับเป็นสิ่งที่ใช้พิสูจน์ว่าระดับการเลี้ยงเต่าของคุณสูงขึ้นหรือไม่เสียด้วยซ้ำไป แต่สิ่งที่ต้องคำนึงถึงก็คือ จำนวนสมาชิกที่เพิ่มขึ้น ย่อมส่งผลการการจัดการที่ต้องเพิ่มขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งการจัดการกับสิ่งที่เต่าขับถ่ายออกมา อีกทั้งการเลี้ยงเต่าอย่างแออัด จะส่งผลต่อสุขภาพโดยตรงของเต่า ดังนั้นการเตรียมสถานที่เลี้ยงให้เพิ่มขึ้นตามจำนวนและขนาดของเต่าที่เพิ่มขึ้น ถือเป็นเรื่องที่ต้องคำนึงถึง และประเด็นสำคัญก็คือ ต้องมั่นใจว่า คุณไม่ได้กลายเป็นตัวเล่นในเกมส์การตลาดของผู้ค้า จนกระทั่งส่งผลกระทบกับสภาพคล่องทางการเงินของคุณเอง

สิ่งที่ผมอยากสรุปง่ายๆ ในตอนท้ายเรื่องนี้ก็คือ ภาวะเต่างอก จะไม่เป็นเรื่องผิดปรกติและไม่ใช่เรื่องเสียหายเลย หากภาวะนี้จะมาพร้อมกับ ภาวะกรงงอก(กรงเลี้ยงที่พอเพียงและไม่แออัด), ภาวะความรู้งอก(เพิ่มพูน) และปัจจัยสำคัญที่สุดคือ ภาวะเงินงอก ส่วนภาวะเต่างอกนี้จะกลายเป็นหนาม ยอก อก ใครเข้านั้น ผมว่า..ปล่อยให้เป็นเรื่องของความสามารถเฉพาะตัวที่เลียนแบบกันไม่ได้ เห็นจะดีกว่าครับ

Enjoy Tortoise Keeping
Chelonian