หลังจากเกริ่นนำไปเมื่อสักสองสัปดาห์ที่แล้ว
ลองอ่านตอนสองดูครับ หากมีเวลาว่างๆ จะมีตอนที่3 ตามมาเร็วๆนี้

เต่าดาวอินเดีย เต่าปฐมบทจากแดนภารตะ ตอนที่2


ลักษณะโดยทั่วไป
เนื่องจากเจ้าดาวแสนสวยตัวนี้สามารถพบได้กระจัดกระจายทั่วทั้งประเทศอินเดียอันกว้างใหญ่ อีกทั้งยังสามารถพบได้ในประเทศศรีลังกาอีกด้วย ดังนั้นจึงพบว่าดาวอินเดียมีลักษณะที่แตกต่างกันไปตามถิ่นอยู่อาศัยที่พบอีกด้วย โดยความแตกต่างของเต่าดาวอินเดียถูกแบ่งออกได้เป็น3 Varieties จาก3 ถิ่นกำเนิดที่แตกต่าง คือ
ถิ่นกำเนิดแรกคือเต่าจากทางตอนเหนือของประเทศอินเดีย ที่มีขนาดใหญ่กว่า และมีสีสันออกไปทางดำๆ ส่วนเต่าที่มีถิ่นกำเนิดทางตอนใต้ของอินเดียจะมีขนาดเล็กกว่า ลวดลายเยอะกว่า และสีเปรียบต่างค่อนข้างดีและจัดกว่า และถิ่นกำเนิดสุดท้ายคือ เต่าจากศรีลังกาที่มีขนาดโตเต็มวัยใหญ่ที่สุด มีการแตกลายบนกระดองมากที่สุด สีเหลืองจัดที่สุดและสีสันของContrastจัดที่สุด จึงไม่แปลกว่า ทำไม?ในตลาดสัตว์เลี้ยงจึงมักจะมีการเอ่ยอ้างเรื่องราวของเต่าศรีลังกาขึ้นมาเป็นประเด็นทางการตลาดอยู่บ่อยๆ นอกจากนี้เต่าดาวอินเดียจัดว่าเป็นเต่าที่มีความแตกต่างในด้านขนาดของเพศผู้และเพศเมียค่อนข้างมากคือเต่าเพศผู้จะมีความยาวเมื่อโตเต็มที่ประมาณ7นิ้ว ในขณะที่ตัวเมียเมื่อโตเต็มที่อาจยาวได้ถึง12นิ้วเลยทีเดียว


การดูแลโดยทั่วไป
โจทย์ข้อแรกสำหรับการเลี้ยงเต่าที่มาจากพื้นที่แล้งแห้งและร้อนสุดๆอย่างประเทศอินเดียให้มีชีวิตรอดก็คือ เรื่องความชื้น เต่าดาวอินเดียเป็นเต่าที่ทนกับสภาพความชื้นสัมพันธ์สูงๆและอากาศที่เย็นได้ไม่นาน ซึ่งสองสภาวะนี้จากเป็นสาเหตุหลักของการเป็นหวัดและนำมาด้วยโรคต่างๆ ซึ่งเป็นสาเหตุของการตายในที่สุด การเตรียมไฟสำหรับกกเต่าไว้ตั้งแต่วันแรกที่รับเต่าเข้าบ้าน ถือเป็นสิ่งที่จำเป็นและไม่ใช่ฟุ่มเฟือยหากคุณคิดจะเลี้ยงเจ้าดาวแสนสวยตัวนี้ให้ไปได้ตลอดรอดฝั่ง หลอดไฟที่ตัวผมเองชอบและใช้อยู่เป็นประจำเมื่อยามราตรีมาเยือนคือ หลอดให้ความร้อนเพียงอย่างเดียว ที่ภาษาทางการค้าเค้าเรียกกันอย่างหรูหราว่า”หลอดCeramic Heater” เนื่องจากเป็นหลอดที่ให้ความร้อนเพียงอย่างเดียวจึงไม่รบกวนเวลานอนของเต่า สาเหตุอีกอย่างหนึ่งที่ผมเลือกใช้หลอดประเภทนี้แทนที่จะใช้หลอดที่ให้แสงUVยอดนิยมอย่างที่ใครเค้าเลือกกัน ก็เพราะ ว่ากรงเลี้ยงดาวอินเดียของผม ตั้งอยู่ในมุมที่สามารถได้รับแสงแดดธรรมชาติได้อย่างเต็มๆ อีกทั้งยังมีโอกาสได้นำเจ้าดาวอินเดียพวกนี้ออกมาเล็มหญ้าท่ามกลางแสงแดดอ่อน อยู่เนืองๆ ก็ในเมื่อผมมีแสงแดดจริงให้กับเด็กๆของผมได้อย่างเหลือเฟือ แสงแดดเทียมที่นิยมซื้อหากันจะมีความหมายอันใดอีก แต่เนื่องจากสถานที่เลี้ยงเต่าของผมอยู่ในจังหวัดทางภาคเหนือ อุณหภูมิที่ลดต่ำลงในตอนกลางคืนจึงยังคงเป็นโจทย์ที่ท้าทายและรอคำตอบที่สมบูรณ์ ดังนั้นการเพิ่มอุณหภูมิในขณะที่เต่าหลับสบายดูจะเป็นการดีที่สุด
สำหรับนักเลี้ยงเต่าที่เลี้ยงดาวอินเดียอยู่ในภาคกลาง ก็อย่าได้ชะล่าใจว่าลำพังอุณหภูมิเฉลี่ยที่สูงกว่า25 ซํ ตลอดปี จะทำให้ดาวดวงน้อยคลาดแคล้วจากการเป็นหวัดไปได้ เพราะพื้นที่ภาคกลางยังมีความชื้นสูงซึ่งเป็นอีกปัจจัยหนึ่งที่นำพาการเป็นหวัดมาสู่เต่าได้เช่นเดียวกัน ดังนั้นการเผ้าระวังเต่าในช่วงฝนตก หรืออากาศมีความชื้นสัมพัทธ์สูง โดยการเปิดไฟกกเต่า เพื่อไล่ความชื้นในอากาศถือเป็นสิ่งที่พึงกระทำ