หลังจากที่อ่านกันไปแล้วสองตอน

ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่เลิกรา เรื่องราวของเต่าดาวอินเดีย ก็ได้เดินทางมาถึงตอนที่สาม ซึ่งเป็นตอนสุดท้ายแล้วครับ

เนื่องจากเต่าดาวอินเดียส่วนใหญ่ในตลาดแทบจะ100%เป็นเต่าที่จับมาจากแหล่งกำเนิดในธรรมชาติ จึงเป็นไปได้ที่จะมีเต่าบางตัว(ในสัดส่วนที่ไม่น้อยเลย)ที่ไม่สามารถปรับตัวเข้ากับสภาพในกรงเลี้ยงได้ และออกอาการมีน้ำมูกอยู่ตลอดไม่ว่าเราจะกกไฟหรือเลี้ยงดูอย่างดีเพียงใดก็ตาม จริงๆแล้วก้าวแรกที่สำคัญที่สุดในการเลี้ยงเต่าดาวอินเดียก็คือการเลือกหรือมองหาเต่าที่แข็งแรง มีสุขภาพดี มาเลี้ยง ซึ่งจะเป็นการช่วยลดภาระของผู้เลี้ยงในการดูแลและการประคบประหงมได้ในระยะยาว

อาหารการกิน

เนื่องจากเต่าดาวอินเดียเป็นสัตว์กินพืชเฉกเช่นเดียวกับเต่าบกส่วนใหญ่ ดังนั้นอาหารที่เหมาะสมที่สุดสำหรับดาวอินเดียเมื่อถูกนำมาเลี้ยงในสถานที่เลี้ยงก็เห็นจะเป็น หญ้า และผักหลากชนิด สำหรับผลไม้แล้ว ก็เช่นเดียวกับเต่าชนิดอื่นทั่วไปที่แม้ว่า เต่าจะออกอาการนิยมอาหารหวานแต่การกินอาหารรสหวานก็ไม่ใช่โภชนาการที่ดีสำหรับเต่าเลย และเนื่องจากการเป็นเต่าจากดินแดนอันแห้งแล้ง ดาวอินเดียจึงเป็นเต่าที่กินน้ำน้อยมาก แต่ทั้งนี้ก็ไม่ได้หมายความว่าไม่ต้องการน้ำเลย ซึ่งเชื่อหรือไม่ว่า ยังคงมีความเชื่อผิดๆที่ว่าเต่าบกได้น้ำจากผักที่กินเข้าไปเป็นจำนวนเพียงพอแล้ว จึงไม่ต้องให้เต่าดื่มน้ำอีก แต่ความเป็นจริงก็คือ แม้ว่าเต่าอินเดียจะดื่มน้ำน้อย แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า ไม่ดื่มเลย การเตรียมถาดน้ำเตี้ยๆไว้ในกรงเต่าอยู่เสมอถือเป็นสิ่งที่พึงกระทำ
นอกจากนี้ สำหรับผู้ที่เลี้ยงเต่าในกรงดิน การที่เต่าได้กลืนกินทรายเม็ดโตๆปะปนกับอาหารลงไปด้วยนั้น ถือว่าเป็นระเบิดเวลาลูกโตเลยทีเดียว เนื่องจากทรายเม็ดโตก้อนใดก้อนหนึ่งอาจเข้าไปอุดตันลำไส้หรืออาจเป็นสาเหตุของภาวะนิ่วหรือภาวะเกี่ยวกับไตที่จะตามมาในภายหลังได้

การขยายพันธุ์

สำหรับเต่าเพศผู้ที่มีความยาวตั้งแต่5นิ้วเป็นต้นไปก็สามารถมีเชื้อที่จะผสมพันธุ์ได้แล้ว โดยเต่าตัวผู้ที่ติดสัด จะค่อนข้างก้าวร้าวกับเต่าตัวผู้ตัวอื่น โดยการจะมีพฤติกรรมในการดันเต่าตัวอื่นให้ออกไปจากอาณาเขตที่ครอบครองของมัน กอปรกับช่วงเวลาติดสัด เต่าตัวผู้จะกินน้อยจนถึงบางวันจะไม่กินเลย และเอาแต่เดินทั้งวัน

สำหรับผู้ที่ต้องการเพาะพันธุ์เต่าดาวอินเดีย การเลี้ยงแบบHarem Styleด้วยสัดส่วนตัวผู้1ตัวต่อตัวเมียสัก2-3ตัวจะเป็นการดีที่สุดสำหรับการสร้างBreeding Colonyและคุณผู้ชายก็ไม่ควรอิจฉาเต่าหรือเพิ่มจำนวนสัดส่วนให้มากไปกว่านี้ เพราะหากใช้ตัวเมียมากเกินไป ไข่ที่ออกมาอาจมีสัดส่วนการฟักเป็นตัวที่ต่ำเนื่องจากไข่ได้รับเชื้อไม่ทั่วถึง

สำหรับเต่าเพศเมียที่พร้อมจะวางไข่น่าจะมีขนาดตั้งแต่6นิ้วขึ้นไป โดยแม่เต่าที่สมบูรณ์จะเริ่มวางไข่หลุมละ5-7ฟอง ตั้งแต่เดือนตุลาคม จนถึงเดือนกุมภาพันธ์ โดยระยะห่างในการวางไข่เดือนละ1หลุม เป็นที่น่าสังเกตว่า แม่เต่าจะวางไข่ใกล้เคียงกับตำแหน่งที่เคยวางไข่อยู่เสมอ แต่ไม่ถึงกับซ้ำที่เดิมเลยทีเดียว ตัวผู้เขียนคิดว่าคงเป็นกลไกธรรมชาติในการป้องกันมิให้แม่เต่าขุดโดนไข่ชุดเดิมเข้า ไข่เต่าจะใช้เวลาในฟักเป็นตัวประมาณ4เดือน ซึ่งจะเป็นช่วงฤดูฝนพอดี โดยในสภาพธรรมชาติลูกเต่าจะอาศัยช่วงเวลาที่ฝนตกทำให้ดินที่ฝังไข่อยู่อ่อนนุ่มขึ้น และค่อยๆดันตัวโผล่พ้นดินขึ้นมาเผชิญโลกที่แสนโหดร้ายนี้ได้ในที่สุด

จากจำนวนไข่เต่าที่ได้/แม่เต่า1ตัว เมื่อนำมาเทียบกับมูลค่าซื้อขายลูกเต่าดาวอินเดียต่อตัวในท้องตลาดแล้ว จะเห็นได้ว่า การเพาะพันธุ์เต่าดาวอินเดียยังไม่มีจุดคุ้มทุนในเชิงเศรษฐศาสตร์เมื่อเทียบกับการเพาะพันธุ์เต่าชนิดอื่น อย่างไรก็ตาม ด้วยสภาพถิ่นที่อยู่ที่ถูกทำลายไปทุกวัน ใครจะรู้ว่าภายในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า เต่าดาวอินเดียอาจประสบกับภาวะขาดแคลนแท้จริง (เช่นเดียวกับที่เกิดขึ้นกับเต่าดาวพม่าทุกวันนี้) ดังนั้น ทุกวันนี้Chelonianท่านใดที่ครอบครองเต่าดาวอินเดียอยู่แล้วล่ะก็ พึงตระหนักว่า ท่านคือส่วนหนึ่งในการลดจำนวนประชากรเต่าดาวอินเดียในธรรมชาติลง แต่ในเมื่อท่านได้เป็นส่วนหนึ่งที่สร้างความบอบช้ำให้กับธรรมชาติไปแล้ว ท่านก็สามารถคืนบางสิ่งให้กับธรรมชาติได้เช่นกัน โดยการเพิ่มจำนวนประชากรเต่าดาวอินเดียบนโลกใบนี้ แม้ว่าจะเป็นการเพิ่มในสถานที่เลี้ยงก็ตามที

สำหรับข้อมูลเพียงเท่านี้ก็คงจะเพียงพอสำหรับการเป็นปฐมบทแห่งChelonianของใครบางคนแล้ว ซึ่งคุณสามารถใช้ความรู้พื้นฐานเหล่านี้ไปต่อยอดในการเลี้ยงเต่าบกยอดนิยมตัวนี้ให้มีชีวิตที่ยืนยาวหรือกระทั่งขยายพันธุ์ได้ในที่สุด

Enjoy Tortoise Keeping
Chelonian