ได้รวบรวมและเรียบเรียงไว้นานแล้ว ส่วนเรื่องราวของเต่าหกดำ เต่าที่ใหญ่ที่สุดในเอเชียอาคเนย์นั้น กำลังbuiltอารมณ์อยู่ครับ

Yniphora ความงามต้องห้ามที่หลายคนถวิลหา
และแล้ว ผมก็พาผู้อ่านเดินทางมาจนถึงเต่าตัวที่ว่ากันว่า เป็นสุดสายปลายทางแห่งฝั่งฝันในการสะสมเต่าบก เพราะหากไม่นับเจ้ายักษ์ใหญ่อย่างกาลาปากอสแล้ว ความงามที่ต้องห้ามตัวนี้จัดว่าเป็นเต่าที่มีนักนิยมสัตว์เลื้อยคลานจากทั่วโลกถวิลหากันมากที่สุด ทั้งนี้อาจเป็นเพราะสีสันที่สวยงามระคนความคลาสสิค รวมไปถึงขนาดโตเต็มวัยที่ไม่ใหญ่มากนัก เจ้าของเต่าจึงไม่ต้องขบปัญหาเกี่ยวกับเรื่องพื้นที่เลี้ยงหากจะครอบครองไว้ในระยะยาว และสำหรับชื่อYniphoraนั้น ผมเชื่อแน่ว่า นักเลี้ยงเต่าส่วนใหญ่มักจะได้ยินชื่อหรือสมญานามของมันก่อนที่จะได้สัมผัสกับตัวจริงเสียด้วยซ้ำไป
Geochelone Yniphora มีชื่อเรียกที่แตกต่างกันออกไปหลากหลายขึ้นอยู่กับผู้เรียก สำหรับชื่อYniphoraที่คนไทยคุ้นนั้น มาจากชื่อของspeciesโดยตรง แต่สำหรับชาวMalagasy (คนท้องถิ่นในเกาะมาดากัสการ์) จะเรียกเต่าล้ำค่าตัวนี้ว่า Angonoka ซึ่งเป็นภาษาMalagasy ส่วนชาวยุโรปหรือกระทั่งฝรั่งมังคาทั่วไปจะคุ้นเคยกับคำว่า Ploughshare Tortoise เสียมากกว่า
หลายท่านที่เคยได้สัมผัสตัวตนของYniphoraแล้วนั้น บางท่านอาจสงสัยว่า “เต่าสีโทนน้ำตาล แล้วมีนอยื่นที่หน้าอกตัวนี้ มีมนต์ขลังอย่างไรกัน ถึงมีสนนราคาค่าตัวสูงถึงเลข6หลักทุกตัวไป?” ความจริงก็คือสิ่งพิเศษของเต่าสูงค่าตัวนี้อยู่ที่ความหายากและจำนวนที่เหลืออยู่น้อยเต็มทีบนดาวเคราะห์สีน้ำเงินดวงนี้ และสถานภาพในธรรมชาตินั้น ถือว่าวิกฤตระดับติด1ใน10ของสัตว์บกที่ใกล้สูญพันธุ์ในปัจจุบัน นอกจากนี้ยังมีเอกสารอ้างอิงอีกหลายสำนักยืนยัน (พร้อมกระตุ้นความอยากของนักสะสมไปในตัว) ว่าเหลืออยู่ไม่ถึง 1000 ตัวในโลก และบางแหล่งถึงกับอ้างว่า เหลืออยู่เพียง200-400ตัวในโลกเสียด้วยซ้ำไป ด้วยจำนวนเพียงน้อยนิดที่เหลืออยู่นี้ จึงไม่แปลกหากเต่าตัวนี้จะถูกจัดอยู่ในบัญชีAppendix IของCITES ที่ต้องควบคุมเป็นพิเศษ ดังนั้นเฉพาะนักเลี้ยงเต่าระดับV.I.P.ของแต่ละร้านค้าสัตว์เท่านั้นที่จะมีโอกาสได้ยลโฉม “เจ้าความงามต้องห้าม” ตัวนี้
ชาวMalagasyค่อนข้างจะภาคภูมิใจว่า ความงามต้องห้ามตัวนี้เป็นหนึ่งในเอกลักษณ์ประจำถิ่นซึ่งจะหาไหนไม่ได้อีกบนผืนพิภพนี้ นอกจากนี้ยังมีความเกี่ยวเนื่องวิถีดำเนินชีวิตของชาวMalagasyมาเป็นเวลาช้านาน โดยมีความเชื่อสืบต่อกันจากปากเฒ่าชราสู่หูของวัยฉกรรจ์คนแล้วคนเล่านับไม่ถ้วนช่วงอายุคนว่า “หากใครกินเต่าชนิดนี้เข้าไป จะประสบแต่เคราะห์ร้ายในชีวิต” ทว่าความเชื่อนี้กลับไม่ได้ช่วยให้เต่าล้ำค่าสิ้นไร้ภัยพานในการถูกพรากจากอ้อมกอดแห่งธรรมชาติไปได้ เพราะยังมีความเชื่ออีกอย่างของชาวMalagasyคือ “หากเลี้ยงเต่าชนิดนี้ไว้กับไก่แล้ว จะช่วยป้องกันไก่จากโรคร้ายได้”
การลดลงของประชากรเต่าในธรรมชาตินั้น เริ่มต้นจากวงจรเดียวกับการลดลงของสัตว์อื่นทั่วไป โดยเริ่มจากถิ่นที่อยู่ถูกทำลาย โดยประเด็นหลักอยู่ที่การเผาป่าเพื่อเตรียมพื้นที่ปลูกข้าวและมันสำปะหลังของชนพื้นเมือง รวมไปถึงการเผาป่าเพื่อต้องการหญ้าระบัด(หญ้าอ่อนที่ขึ้นหลังจากไฟป่าสงบลง)ให้วัวควายที่เลี้ยงไว้ได้เล็มหญ้า ไม่เพียงแต่ถิ่นที่อยู่ถูกทำลายเท่านั้น แต่พฤติกรรมของเต่าเพศผู้เองในฤดูผสมพันธุ์ก็ถือเป็นส่วนหนึ่งของการลดลงของประชากรเต่าในธรรมชาติด้วยเช่นกันเนื่องจาก เต่าเพศผู้จะใช้งาที่ด้านหน้ากระดองล่างงัดฝ่ายตรงข้ามที่แพ้ให้หลายหลัง เอาส่วนท้องตากแดดจนร้อนหรือแห้งตาย ถือเป็นการต่อสู้เพื่อแย่งชิงอิสตรี ที่สุดท้ายหลายครั้งผู้แพ้ต้องเดิมพันด้วยชีวิตที่ปลิดปลิว

ลักษณะโดยทั่วไป
เต่าล้ำค่าตัวนี้เป็นเต่าจากดินแดนที่ว่ากันว่าเป็นแหล่งพลอยสีน้ำเงินที่ดีที่สุดในโลก เฉกเช่นเดียวกับ ดาวจรัสแสงในใจของผมตลอดกาล(ราเดียต้า) หากแตกต่างกันเพียงบริเวณถิ่นที่อยู่อาศัยเท่านั้น โดยYniphoraจะสามารถพบได้เพียงบริเวณป่าแห้งแล้งบริเวณชายฝั่งด้านตะวันตกเฉียงเหนือ ด้านติดช่องแคบโมซัมบิกของเกาะมาดากัสการ์ แถบอ่าวBALYและแหลมSADA โดยมักจะอยู่ในทุ่งที่มีพุ่มไม้ หรือกลางทุ่งหญ้ารกๆ ใกล้ป่าไผ่ ในขณะที่Radiataจะมีถิ่นอาศัยทางตอนใต้ฝั่งตะวันออกของมาดากัสการ์
ไม่เพียงแต่จะมีถิ่นกำเนิดจากเกาะเดียวกันเท่านั้น แต่รูปทรงHi domeยังดูคล้ายกับราเดียต้าอีกด้วย ทำให้เราอดนึกถึงคำสร้อย ต.เต่า หลังตุง ในสมัยเรียนอนุบาลขึ้นมาทันที สิ่งที่แตกต่างอย่างเห็นได้ชัดจากราเดียต้าก็คือ เรื่องของสีสัน เต่าหายากตัวนี้มีสีออกไปทางสีน้ำตาลอ่อนไปจนถึงสีน้ำตาลเข้ม ตรงกลางScuteจะมีสีอ่อนกว่าขอบScute และที่ฝาปิดล่างด้านหน้าจะมีนอ (ยอมรับว่าไม่รู้จะเรียกว่าอะไรจริงๆครับ) ยาวยื่นออกมาเพื่อใช้ต่อสู้กับฝ่ายตรงข้ามในฤดูผสมพันธุ์ Yniphoraจะมีขนาดโตเต็มที่ประมาณ17นิ้ว ซึ่งเล็กกว่าราเดียต้าเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

การดูแลโดยทั่วไป
หากท่านใดประสบความสำเร็จในการเลี้ยงดูราเดียต้าได้อย่างมีความสุขแล้ว ในเรื่องของการดูแลเต่าล้ำค่าตัวนี้ให้อยู่ดีมีความสุขคงจะไม่แตกต่างกันสักเท่าใดนัก เนื่องจากเป็นเต่าที่มีถิ่นกำเนิดเดียวกันกับราเดียต้า รวมไปถึงการกินลักษณะของอาหารที่ไม่แตกต่างกันเลย สิ่งที่ต้องระวังเช่นเดียวกับเต่าที่กระดองทรงโดมสูงก็คือ เต่ามักเก็บอาการของโรคทางเดินหายใจได้ค่อนข้างดี การหมั่นสังเกตพบแต่เนิ่นๆจะดีกว่าการปล่อยให้เต่าแสดงอาการหนักออกมาแล้วจึงได้รับการรักษา

การสืบพันธุ์
ปัจจุบันมีสวนสัตว์หลายแห่งในต่างประเทศ รวมไปถึงโครงการวิจัยเพื่อสงวนพันธุ์เต่าชนิดนี้ในมาดากัสการ์เอง สามารถขยายพันธุ์เต่าล้ำค่าชนิดนี้ได้แล้ว จากรายงานการเพาะพันธุ์ที่ผ่านมาพบว่า พ่อแม่เต่าต้องอายุ20ปีขึ้นไปจึงจะเริ่มผสมพันธุ์ได้ แม่เต่าจะออกไข่เป็นหลุมๆละ2-6ฟอง ระยะเวลาห่างกันหลุมละ1เดือน โดยออกไข่ปีละประมาณ4-5หลุม ลูกเต่าจะเริ่มออกจากไข่เมื่อเวลาผ่านไป168-296วัน

เรื่องราวของเต่าล้ำค่าตัวนี้คงจบลงเพียงเท่านี้ หลายท่านที่อ่านเรื่องราวมาโดยตลอดอาจสงสัยว่า เหตุใดเรื่องราวของเต่าล้ำค่าตัวจึงมีรายละเอียดน้อยกว่าเต่าตัวอื่นที่ผมเคยนำเสนอมา ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะว่าผมได้มีโอกาสก็ได้สัมผัสตัวจริงค่อนข้างน้อยกว่าเต่าชนิดอื่น อีกทั้งข้อมูลในเชิงลึกยังมีไม่เป็นที่เปิดเผยมากนัก แต่หากผู้อ่านท่านใดอยากได้แง่มุมดีๆหลายหลากจากเต่าตัวนี้ล่ะก็...ลองหามาให้ผมเลี้ยงดูสิครับ กำลังอยากได้อยู่พอดีเลย