คงใช้วิธีสังเกตจากอุปนิสัยของปลาแต่ละตัวที่เราเลี้ยงอยู่เป็นหลัก ปกติปลาทุกประเภทจะมีความกระตือรือร้นในการว่ายและกินอาหาร ดังนั้นหากปลาที่เลี้ยงอยู่มีอาการแปลก ๆ ในเบื้องต้นให้เราเห็นเช่น จากที่เคยว่ายมาอ้อนขออาหาร กลับกลายเป็นซึม ๆ ไม่ค่อยว่าย, ไม่กินอาหาร
หลังจากนั้น อาการทางกายภาพก็จะตามมา เช่น ตาฝ้า ครีบ+หางเปื่อย ว่ายลู่(ครีบเครื่องไม่กาง สง่า)มีบาดแผลตามตัว ตื่นตกใจง่ายกว่าปรกติ สีสรรจืดลง จนกระทั่งขึ้นมาหายใจที่ผิวน้ำทั้งๆทื่เราให้ออกซิเจนจากปั้มลมในตู้ ส่วนมากเกิดจากปัญหาเรื่องน้ำเริ่มเน่าเสียเพราะมีการหมักหมมของระบบกรองที่ใช้ ดังนั้น ถ้าเราดูแลเปลี่ยนถ่ายน้ำที่ปราศจากคลอรีนให้ปลาเป็นประจำสม่ำเสมอ
คุณก็สามารถหลีกเลี่ยงปัญหานี้ได้กว่า 8-90% แล้ว ที่เหลือก็เป็นเรื่องของการดูแลเรื่องความสะอาดของอาหารที่ให้, การกักโรคปลาที่ซื้อมาใหม่ ก่อนนำลงรวมกับปลาเก่าในตู้เลี้ยง, ไม่ใส่ยาหรือสารเคมีใด ๆ ในตู้เลี้ยงถ้าไม่มีความจำเป็นจริง ๆ, กรณีปลาป่วยหรือมีอาการผิดปรกติก็แยกมารักษาต่างหาก เป็นต้น

ปล. ความดูแลเอาใจใส่ของผู้เลี้ยงจะลดลง ตามจำนวนของปลา+ตู้ ที่เราเลี้ยง ยิ่งเลี้ยงมากเท่าไหร่ ก็..จะทำให้ดูแลเอาใจใส่ที่ดีนั้น..ลดน้อยลงตามไปด้วยเท่านั้นครับ
อีเรื่องหนึ่งซึ่งมีให้เห็นบ่อย ๆ คือ เห่อเลี้ยงตามคนอื่น+กระแส พอเบื่อขึ้นมาก็ปล่อยปะละเลย ต้องคิดตริกตรองสักนิดก่อนหาซื้อปลาและสิ่งมีชีวิตทุกชนิดมาเลี้ยงครับ

การกินอาหาร