ก่อนอื่นขอทักทายด้วยสวัสดีปีใหม่กับเพื่อนๆทุกคนนะครับ ขอให้มีสุขภาพที่ดีกันทั่วหน้าครับ รวมทั้งน้องปลาของทุกคนด้วย

ไม่ได้เข้ามาแจมในนี้ค่อนข้างนานแล้ว วันนี้อดไม่ได้ครับมีเรื่องมาขอคำปรึกษาแนะนำหน่อย จริงๆแล้วไม่หน่อยหรอกครับ สำหรับผมนั้นถือว่าหนักเอาการ อ่านกันแล้วอาจเป็นอุทาหรณ์สำหรับบางคนได้ครับ

เรื่องมีอยู่ว่า ตอนนี้ผมมีสุขภาพที่แย่เอามากๆทั้งร่างกายและจิตใจ ที่มาค่อนข้างจะยาวนานมาแล้วแต่มาเริ่มกำเริบเอามากๆก็ไม่นานมานี้ครับ

ช่วงหยุดปีใหม่ผมเดินทางกลับไปเที่ยวบ้านเกิดที่เชียงราย อินโดกะมาเลย์ทั้งสองก็ฝากฝังให้คนทางบ้านดูแล ออกจากกรุงเทพเมื่อวันที่ 28 เพื่อหนีรถติดและกะจะกลับวันที่ 1 หรือ 2 เพื่อหนีรถติดเช่นกัน แต่มีอันให้ต้องกลับวันที่ 3 ซะนี่เพราะนานๆกลับบ้านทีก็อยากอยู่ให้นานที่สุดอ่ะครับ

อยู่เชียงรายพักผ่อนเต็มที่ครับ อันที่จริงจะเรียกว่าพักผ่อนก็ไม่ค่อยจะถูกนัก ตีกอล์ฟและสังสรรค์ในหมู่ญาติพี่น้องเป็นส่วนใหญ่ ยอมรับว่าดื่มหัวราน้ำทุกวัน จนเช้าวันปีใหม่ก็เกิดอาการปัสสาวะปนเลือดครับ บอกกับตัวเองว่าแย่แล้วเรา ก็หยุดดื่มตั้งแต่วันนั้นมา และรู้สึกว่าร่างกายอ่อนเพลียลงทุกวันๆ ทำให้นึกถึงเมื่อเกือบหนึ่งปีก่อน ที่เกิดอาการคล้ายอย่างนี้ แต่ตอนนั้น พักซักสองสามวันก็หายไปทำให้ผมไม่ได้ใส่ใจอะไร

ผมฝืนไปออกรอบตีกอล์ฟวันที่ 2 พอวันที่ 3 ก็เดินทางกลับกรุงเทพ ปกติเป็นคนขับรถค่อนข้างเร็วครับ 8 – 9 ช.ม. ก็ถึงแล้ว เต็มที่แบบพักสบายๆ ก็ไม่เกิน 10 ช.ม. ซึ่งก็ถือเป็นขีดจำกัดสำหรับผมพอดีในการขับรถต่อเนื่องนานๆในแต่ละครั้ง

แต่วันนั้นรถติดอย่างแย่มากๆ ออกจากบ้านที่ อ.แม่จัน ราวๆแปดโมงเช้าพอหกโมงเย็นผมมาได้แค่นครสวรรค์ รู้สึกเพลียและเบลอกว่าปกติเหมือนกัน แวะเติมน้ำมันและพักดื่มกาแฟราวสามสิบนาทีก็ออกเดินทางต่อ ถึงบ้านเที่ยงคืนครึ่งพอดีครับ หกชั่วโมงกรุงเทพ – นครสวรรค์ ในช่วงที่กำลัง weak สุดๆ ก็อกสองก็แล้วก็อกสามก็แล้วไม่ถึงซักที แถบสลบเลยครับ
มีต่อครับ