เหตุเกิดเมื่อวานหลังเลี้ยงเหล่าสิงห์น้อยๆ..ขณะนั่งดูสักพักมีเจ้าหนู(ใหญ่สุดในครอก) แน่นิ่งตะแคงข้างพะงาบๆ ก็ทำใจเอามันแยกใส่กาละมังเล็ก+อ๊อก..หายใจแผ่วลงๆๆ สักพักก็ไม่ดีขึ้น..ไม่รู้สาเหตุด้วย..เลยลงไปกินข้าวเย็น กลับมาดูทีนี้อ้าปากค้างไม่หายใจแล้ว..ยกเอาหัวทรายออก ดูตรงแผ่นปิดเหงือกไม่มีเคลื่อนไหว..ตัดสินใจไหนๆก็ตายแน่ปั๊มหัวใจดูดีกว่า..เลยจับตัวในท่าว่ายน้ำ+เลื่อนตัวไปมาเหมือนไสรถเด็กเล่น+สบัดหัวมันไปมาสลับกับจ่อหัวทรายพร้อมกับนวดตรงหน้าอกเหนือท้องนิดหน่อยก็เห็นแผ่นปิดเหงือกขยับนิดๆ..ก็ทำต่อไปเรื่อยๆ จนมันอ้วกออกมาเหมือนอึเลย..10 นาทีก็เริ่มหายใจแรงขึ้นและกระดุก..กระดิก..ค่อยๆทรงตัวได้..และว่ายได้ในที่สุด..ยอมรับว่าดีใจสุดๆเลยค่ะ..จับตัวมันไว้จนเมือกมันหายหมดเลยไม่รู้จะเป็นไรไหม..แต่มันรอดตายมาได้แค่นี้ก็พอใจแล้ว..เช้านี้ก็ยังว่ายดีอยู่..สันนิษฐานว่ากินเยอะจนจุกหายใจไม่ออก..เลยมาเล่าสู่กันฟัง..ยาวหน่อยนะคะ