ขออนุญาตอธิบายตามประสบการณ์ส่วนตัวนะครับ (อยู่ที่วิจารณญาณนะครับ)
ริวกิ้นเนี่ยถ้าจะโตและสวย จะต้องเลือกปลาตั้งแต่เล็กต้อง
1 คนเพาะปลา ต้องดูว่าอาหารเค้าถึงหรือเปล่า คำว่าอาหารมีทั้งอาหารสด และ แห้ง อาหารสดผมคงไม่ต้องบอก ส่วนอาหารแห้งการให้สำคัญว่าเค้าให้สลับในจำนวน 1:1 เช้ามื้อเย็นมื้อ หรือเช้า2 มื้อ เย็น 1 มื้อ หรือ..... ก็แล้วแต่ ประวัติของพ่อแม่ปลา ถ้าได้เห็น ส่วนใหญ่จะมองออก (ประมาณสัก 1-1.5 นิ้ว ขึ้นไป)
2 ตัวปลาเอง ถ้าเราซื้อมาตั้งแต่เล็ก ต้องดูองค์ประกอบทุกอย่างครับ เริ่มตั้งแต่หัวปลา เล็กเรียว, แหลมเรียว, ใหญ่สั้น, ใหญ่ยาว (หัวปลานะครับไม่ใช่อย่างอื่น) การเลี้ยงระยะยาว แบบไหนสวยที่สุด ตอบไม่ได้ครับอยู่ที่ใจชอบ แต่โตขึ้นมา แบบประกวด เล็กเรียวชอบที่สุด
ต่อไปครีบ,หางทุกอัน แกนกลางใหญ่หรือปล่าว ถ้าแกนกลางใหญ่โตขึ้นมันจะคงได้ตามที่เราต้องการอยู่ที่การเลี้ยง ถ้าเลี้ยงน้ำวน โอกาสแตก งอ เสียหายมีโอกาสสูง แต่ก็มีข้อดีคือ เวลาไปงานประกวดมันจะชูซะ เป็นที่ชอบของกรรมการมาก ที่สำคัญเวลาดูกระโดงควรสังเกตุว่ามีแกนกระโดงกี่อัน โดยทั่วไปจะมีแกนกระโดง สูงสุด และเตี้ย ๆ อีกอัน (ตรงนี้จะอยู่โคนกระโดง)
และลำดับสุดท้ายคือ โครงสร้าง (ตัวปลา) ถ้าจะให้โต มันโตอยู่แล้ว แต่จะให้โหนกปลาหักในตอนโต สำคัญที่สุดอยู่ที่ไหล่ ยาวไปถึงโคนหาง จะต้องมีความอวบ รูปทรงถ้ากว้าง ๆ ยาว ๆ จะโตไปแล้ววิวัฒนาการมันจะดีหรือไม่อยู่ที่การเลี้ยงของการ ลักษณะบ่อของเรา ทรงกว้างแค่ สองสามเดือนก็กลมป็อก ก็มี หรือว่าตอนซื้อมา โหนกเพียบ เลี้ยงเดือนเดียวยุบก็มี
การยืนน้ำก็เหมือนกัน อยู่ที่การเลี้ยงของเราอีก น้ำวน น้ำเก่า น้ำจ๊อด สารพัดน้ำ มีปัจจัยต่อตัวปลาหมด
อ้อเรื่องสี Marking สารพัดลาย การเลี้ยงก็มีผลอีก จะเลี้ยงจากสีพื้น กัดลายให้ออกเป็นเกล็ดข้าวโพดก็มีโอกาสทำได้
สารพัดเรื่องครับ หนนี้พิมพ์เยอะครับ ตาลาย เอาไว้ผมจะค่อย ๆ อธิบาย (ถ้าอยากทราบนะครับ)
สุดท้าย ผมก็คนเลี้ยงปลาทองคนหนึ่ง (ชอบริวกิ้นเป็นกรณีพิเศษ) ไม่ได้เก่งกาจอะไรครับ อาจจะขัดตำราชาวบ้านเค้าอยู่บ้าง ก็ขอบคุณที่ถามนะครับ

โหย เลี้ยงยากกว่าที่คิดอีกนะเนี่ย

ขอบคุณครับ ที่อธิบายให้ฟัง มึนเลย!!