ฟรอนโตซ่า ลายขาวดำ หกเจ็ดแถบ
มีหลายแบบ ให้เลือกสรร พันธุ์มากหลาย
หากเบี้ยน้อย หอยน้อย คงมิวาย
คงซื้อได้ บูรุนดี แค่นี้เอง

เจ้าบลูเอ็ม ราคา เถิบมาหน่อย
เงินหลักร้อย หาซื้อได้ สวยหนักหนา
โทนสว่าง ออกฟ้าฟ้า สบายตา
ถึงไม่เข้ม หนักหนา เท่าพวกแซร์

กระโดงเหลือง แก้มดำ มีเจ็ดแถบ
ตัวนี้แทบ หาไม่ได้ ใครเลี้ยงอยู่
ตัวยาวยาว ลายเยอะเยอะ สวยพอดู
เท่าที่รู้ คิโกม่า เลี้ยงน้อยจัง

เจ้าแซมเบีย ตัวนี้ ออกกั๊กกั๊ก
ราคามัก อยู่กลางกลาง งัยดีว่า
เรื่องความสวย ก็ไม่สุด เช่นราคา
บางคนว่า ไม่เล่นแซร์ ก็เล่นเอ็ม

สมาซี่ เจ้าตัวนี้ สิน่ารัก
เห็นประจักษ์ กับตาตน มามากหลาย
ตัวป้อมป้อม ดูสั้นสั้น คงมิวาย
เป็นขวัญใจ Alfamale รู้มั้ยเอย

คิทุมบ้า ชื่อนี้หนา พอรู้จัก
เคยหลงรัก เคยเลี้ยง เจ้านี่อยู่
ทั้งสีสัน และรูปทรง สวยพอดู
แต่ที่รู้ ดูมืดไป ไม่เนียนตา

คาปัมป้า ตัวคลาสสิค ของวัยดึก
ลองนึกนึก ย้อนไป หลายปีก่อน
ฟรอนตัวท็อป ต้องเจ้านี่ อย่างแน่นอน
บัลลังค์แชมป์ ต้องสั่นคลอน ตัวต่อไป

เจ้านี่แหละ บทสรุป ของชาวฟรอน
ทั้งสวยงาม อรชร งามหลายหลาย
ทั้งสีสัน ความคมชัด ทั้งหกลาย
โมบ้ากลาย เป็นขวัญใจ ของชาวฟรอน

***จบแล้วครับ ช่วงนี้ที่บ้านไม่มีไรใหม่ + ไม่มี update + หมดมุข เอากลอนไปอ่านเล่นๆละกัน หวังว่าคงมีคนมาสานต่อนะ เอาปลาตัวอื่นมาเล่นบ้างก็ดีครับ กลอนไม่ต้องถูกต้องหรอก เอาขำๆหนุกๆนะ จะรออ่านบ้าง***