ปลาไทยที่แปลกน่าสนใจอีกชนิดหนึ่ง ซึ่งมีที่มาจากแม่น้ำคงซึ่งเป็นชื่อแม่น้ำชาวบ้านในพื้นที่ซึ่งชาวไทยใหญ่ใช้เรียกแม่น้ำสายนี้ หรือที่เรารู้จักกันดีในชี่อแม่น้ำสาละวิน แม่น้ำสายนี้เป็นแม่น้ำสายหนึ่งที่มีความสำคัญในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีต้นน้ำอยู่ไกลถึงดินแดนหลังคาโลกในธิเบต สาละวินเป็นแม่น้ำสายหนึ่งที่อุดมไปด้วยปลาหลากหลายชนิดที่แม้จะมีจำนวนชนิดไม่เทียบเท่าแม่น้ำเจ้าพระยาหรือแม่น้ำโขง แต่อย่างไรก็ดีหลายต่อหลายชนิดเมื่อได้พบเห็นก็เป็นที่แปลกตาของคนไทยอย่างเราๆ

เอาหล่ะครับที่นี้ก็ถึงเวลาที่ผมจะแนะนำเจ้าปลากดยักษ์ชนิดหนึ่งจากแม่น้ำคง เจ้าปลากดยักษ์ชนิดนี้ชาวไทยใหญ่เปิ้นเรียกของเปิ้นว่า ปลาหมู ซึ่งก็สื่อให้เห็นภาพอย่างตรงไปตรงมาของปลาชนิดนี้ (ดูภาพประกอบครับ) ลักษณะเด่นๆ ของเจ้าปลาหมู คือมีลำตัวที่อ้วนป้อม มีหนวดสั้นๆ 4 คู่ และลักษณะที่สะดุดตาที่สุดได้แก่แผ่นกระดูกบริเวณท้ายทอยและบริเวณเหนือครีบอก ที่เป็นแผ่นหนาและแข็งมาก สีพื้นของลำตัวมีสีเทาคล้ำส่วนท้องจะมีสีอ่อนกว่าส่วนหลังเล็กน้อย ปลาหมูเป็นปลาที่กินสัตว์น้ำขนาดเล็กเป็นอาหาร เจ้าปลาหมูเป็นปลาที่มีความอดทนสูงมากเจ้าตัวที่เป็นนายแบบที่เห็นอยู่นี้ถูกจับขึ้นจากน้ำเวลาประมาณตี 5 กว่าจะจับใส่ลังเก็บน้ำแข็งเพื่อเก็บตัวอย่างมาศึกษาก็เป็นเวลาประมาณ 2 ทุ่มป๋าย ปลาก็ยังไม่ตาย ปลาหมูเป็นปลากดขนาดใหญ่ที่พบได้เป็นครั้งคราวในแม่น้ำสาละวิน นอกจากปลาหมูแล้วแม่น้ำสายนี้ยังมีปลาชนิดอื่นๆ ที่เรารู้จักกันดีได้แก่ ปลากดหัวเสียม และ เจ้าปลากัง (ภาคกลาง: ปลากดคัง, ปลากดแก้ว อิสาน: ปลาเคิง) รวมถึงเจ้าปลาแข่ ด้วยครับ อย่างไรก็ดีเราสามารถพบเจ้าปลาหมูชนิดนี้ได้เฉพาะในแม่น้ำสาละวิน และ อิระวดี เท่านั้น ขนาดโตเต็มที่ซึ่งมีการรายงานไว้มีความยาวประมาณ 150 เซนติเมตร