เรื่องปริมาณอาหาร กะลำบากเหมือนกันครับ ปกติผมใช้วิธีสังเกตที่ปลาครับ ถ้ายังกินอย่างเอร็ดอร่อยก็ยังให้อยู่ แต่พอเริ่มทำท่าเบื่อหรือเริ่มเคี้ยวก็จะหยุดให้ครับ

ส่วนเรื่องสีตามไม่ทัน ผมว่าไม่ต้องซีเรียสหรอกครับ สายพันธ์สายเลือดมีส่วนตรงนี้มากกว่าครับ

เห็นด้วยกับพี่ bluezambia บอกมาครับ กะลำบากถ้าจะกะจากปริมาณที่ว่ากันไว้ว่า การให้อาหาร ควรเลือกใช้อาหารที่มีคุณภาพครบถ้วนตามชนิดของปลา ให้อาหารวันละ 1-3 เปอร์เซ็นต์ของน้ำหนักตัวปลา ก็เพียงพอ ทีนี้เราก็
ไม่รู้ว่า ปลาขนาดที่เราเลี้ยงอยู่นั้นน้ำหนักตัวจริงๆแล้วเท่าไหร่ครับ ก็กะๆเอา เอาเป็นว่าต้องสังเกตุครับอย่าให้ท้องป่องกันเกินไปหรือ เลือกอาหารมาเป็นมื้อๆ ให้สังเกตุดูคร่าวๆจากตัวปลาว่าถ้าปลาขนาดนี้นั้น ปริมาณกระเพาะอาหารน่าจะใหญ่เล็กสักเท่าไหร่ ก็ให้กินเท่าที่เรากะมาครับก็จะช่วยได้ในกรณีที่ปลาอาจจะเจริญอาหาร เลยให้อาหาร
ไปเยอะมากเกินไป ในกรณีที่ให้อาหารเยอะมากจะเห็นได้จากปลาทองครับ เห็นอยู่กันบ่อยๆ ผมพอมีเรื่องเกี่ยวกับการให้อาหารปลาอยู่บ้างเอามาให้อ่านกันดูครับถ้าใครเคยอ่านบ้างแล้วก็ผ่านๆไปนะครับ ของคุณกร๋วยครับลองอ่านดูครับเผื่อว่าจะมีประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อย
การป่วยและตายที่เกิดจากอาหาร มีอยู่ 3 กรณีด้วยกันคือ
1. ให้อาหารมากเกินไป บางท่านเห็นปลาที่เลี้ยงไว้กินอาหารจุ กินเก่ง ยิ่งให้ยิ่งกิน ก็ขนให้ซะมากมาย ด้วยความหวังดีอย่างแรง จนบางทีปลาก็เกิดอาการเเน่นท้อง ท้องอืด อาหารไม่ย่อย จนถึงกับตายได้ และอีกกรณีหนึ่งคืออาหารที่เราใส่ลงไปมากๆ ถ้าปลากินไม่หมดก็จะทำให้น้ำเน่าเสีย เป็นพิษได้
2. ให้อาหารน้อยเกินไป หรือไม่ได้ให้เลย กรณีนี้ปลาจะตายเพราะอดอาหาร อาจจะผ่ายผอมโทรม ขาดภูมิคุ้มกัน เมื่อโรคเข้าแม้จะให้อาหารก็มักจะไม่ค่อยกินแต่กรณีนี้จะพบได้น้อยมาก เพราะปลาที่เลี้ยงๆกันอยู่จะสามารถอดอาหารได้เป็นอาทิตย์ เป็นเดือนเลยทีเดียว ส่วนมากที่ปลามักจะตายกัน ก็เป็นเพราะผู้เลี้ยงให้อาหารเกินความจำเป็นมากกว่า
3. อาหารเป็นพิษ ความเสียหายกรณีนี้มักจะเกิดขึ้น
จากการที่ผู้เลี้ยงรู้เท่าไม่ถึงการณ์ นำเอาอาหารปลาที่เก่า
มากๆหรือหมดอายุจนขึ้นรามาให้ปลากินและอีกกรณี
หนึ่งก็คืออาหารสดที่นิยมให้ปลากินกัน จำพวกลูกน้ำ หนอนแดง ไรแดง ไส้เดือนน้ำ ไม่สะอาดดีพอ หรืออาจจะเป็นพาหะนำโรคร้าย
4. อาหารไม่มีคุณภาพ ไม่มีความสมดุลของสารอาหาร
โดยปกติแล้ว อาหารปลาที่ดีควรมีคุณภาพครบตามความ
ต้องการของปลาแต่ละชนิด ไม่ว่าจะเป็น คาร์โบไฮเดรท
โปรตีน ไขมัน แร่ธาตุ วิตามิน(รองศาสตราจารย์สัตวแพทย์หญิง ดร.นันทริกา ชันซื่อ) ในปลาที่ขาดโปรตีนหรือกรดอะมิโน จะแสดงอาการโลหิตจางในปลาที่ได้รับไขมันมากเกินไป การทำงานของตับจะผิดปกติ และการสร้างไข่หรือน้ำเชื้อตัวผู้จะไม่สมบูรณ์ การขาดไขมันในบางกลุ่มทำให้การเจริญเติบโตลดลงสีผิวจาง ครีบฉีกกร่อน ส่วนปลาได้รับไขมันหืน (Rancid)ไขมันที่ขาดคุณภาพ ปลาจะแสดงอาการกล้ามเนื้อลีบ ส่วนในปลาที่ได้รับคาร์โบไฮเดรทมากเกินไปจะมีอาการเบื่ออาหาร อ่อนเพลีย ว่ายอยู่ข้างตู้หรือบ่อ ลอยอยู่ผิวน้ำ สีเปลี่ยนไปโดยมักเข้มข้นขึ้นมีอัตราการตายเพิ่มขึ้นเนื่องจากเกิดการติดเชื้อแทรกซ้อนในปลาที่ขาดแมกนีเซียมจะทำให้ปลาแสดงอาการเบื่ออาหารเคลื่อนไหวเชื่องช้า กล้ามเนื้ออ่อนเปลี้ย และมีอัตราการตายสูงขึ้นวิธีแก้ไข สองข้อแรกคงไม่ต้องบอกวิธีแก้ไขให้มากมาย คือให้ในปริมาณที่พอเหมาะพอควรไม่มากไม่น้อยจนเกินไปเป็นใช้ได้ ส่วนข้อที่สาม ควรเลือกอาหารที่มีคุณภาพที่ดี สะอาด ถ้าเป็นอาหารสำเร็จรูปควรเลือกใช้ที่มียี่ห้อ มีฉลากระบุส่วนผสม และคุณค่าทางโภชนาการจะดีกว่าอาหารที่ไม่มีคุณภาพ ซึ่งมักจะผลิตและอัดเม็ดโดยผ่านกระบวนการอบความร้อนเพื่อให้แห้งและเกาะเป็นเม็ดใยใช้เทคโนโลยีต่ำ ซึ่งจะสูญเสียคุณค่าทางโภชนาการไปมากหรือถ้าเป็นอาหารสด ก็ควรเลือกที่ใหม่ สด สะอาด ปลอดโรค เพื่อให้แน่ใจก็ให้นำอาหารสดเหล่านั้นแช่ลงในน้ำด่างทับทิมเพื่อฆ่าเชื้อก่อนที่จะนำไปให้ปลากินก็ได้การให้อาหาร ควรเลือกใช้อาหารที่มีคุณภาพครบถ้วนตามชนิดของปลา ให้อาหารวันละ 1-3 เปอร์เซ็นต์ของน้ำหนักตัวปลา ก็เพียงพอ