แต่แล้วก็ไม่มีโอกาสได้เลี้ยงเนื่องจากไปตกหลุมรักกับพวกโทรเฟียสอยู่ประมาณ 1 ปี จากนั้นผมก็เริ่มที่จะกลับมาให้ความสนใจอีกครั้ง จึงได้จัดแจงถิ่นที่อยู่ให้เหมาะสมกับสายพันธุ์ของเจ้าตัวเล็กพวกนี้ ซึ่งปรากฎว่าสามารถอยู่รวมกับเจ้าถิ่นเก่าด้วยกันได้ดี จึงเป็นการเริ่มต้นการเลี้ยงปลาชนิดใหม่ของผมอีกหนึ่งบท

เมื่อพูดถึงหมอหอยนั้น ก็มีอยู่มากมายหลากหลายสายพันธุ์ แต่ก็ไม่ทั้งหมดที่อยู่ในสกุล Neolamprologus หรือ Lamprologus พวกสกุลเหล่านี้ได้รับการเปลียนแปลงแก้ไข ซึ่งปัจจุบันไม่เป็นที่แน่ชัดว่าสายพันธุ์ไหนอยู่ในสกุลไหน เพราะแต่ก่อนทั้งหมดนี้เคยถูกจัดอยู่ในสกุล Lamprologus กันหมด ซึ่งบางสายพันธุ์มีความผูกพันกับเปลือกหอยซึ่งเป็นเสมือนบ้านของพวกมันมากหรือน้อยกว่าบางสายพันธุ์แตกต่างกันไป และเจ้า occelatus นี้ก็อยู่ในสกุล Lamprologus นั่นเอง

เจ้าพวกหมอหอยพวกนี้ไม่ต้องการการดูแลรักษาอย่างมากมายอะไร เพียงมีตู้ขนาด 20 นิ้วขึ้นไป ปูด้วยทรายหรือปะการัง 00 และใส่เปลือกหอยซึ่งเปรียบเสมอบ้านของมันลงไปให้มากกว่าจำนวนปลาในตู้ จัดสภาพแวดล้อมในตู้ให้เหมาะสมยิ่งขึ้นไปอีกโดยใส่ก้อนหินลงไปประดับตกแต่ง และที่สำคัญคือควรหมั่นเปลี่ยนน้ำอาทิตย์ละครั้ง ประมาน 10-20% ต่อครั้ง ส่วนเรื่องอาหารเจ้าพวกนี้ก็ไม่เรื่องมากแค่เพียงอาหารเม็ดจมก็ทำให้พวกมันมีความสุขแล้ว

เมื่อยิ่งได้เลี้ยงก็ทำให้ผมต้องหลงเสน่ห์ของมันเข้าไปอีก ทำให้ต้องมาดูพวกมันอยู่บ่อยๆ และนิสัยหวงถิ่นของมันมันนี่ยิ่งทำให้ผมนึกขำ ทำไมถึงขำล่ะ? หลายๆ คนคงอาจจะงง คือผมได้ลองสังเกตุพฤติกรรมของพวกมันดูเมื่อพวกมันถูกปลาในตระกูลจูลิโดมาเยี่ยมเยียนเปลือกหอยเจ้าตัวเล็กก็จะถอยออกมาดูห่างๆ หรือย้ายไปอีกหอยนึงจนกว่าจูลิโดจะจากไป โดยไม่มีการขับไล่เลย

แต่พอผมเอามือลงไปใกล้ๆ หอยของมันละก็ โอ้โห...น้ำกระจาย และยิ่งกว่านั้นเสียงตอดของพวกมันนี่เหมือนเสียงฝูงผึ้งไม่มีผิด เรียกว่าไม่มีการกลัวมือคนเลยสักนิดเดียว แม้กระทั่งสายยางพอมีฟองอากาศวิ่งมาตามสายยางล่ะก็ เจ้าตัวเล็กก็จะพยายามไล่งับฟองอากาศ ซึ่งดูๆ ไปก็น่าขำใช่มั้ยล่ะ

และแน่นอนพวกมันก็ต้องอยู่รวมกับพี่ใหญ่โทรเฟียส ก็เห็นว่าอยู่ด้วยกันได้ดีไม่มีการไล่กันเลย แถมยังว่ายไปแย่งอาหารหน้าตาเฉยอีกต่างหาก กลับกันโทรเฟียสนี่ก็เป็นผู้ปกป้องหมอหอยซะอีก ซึ่งเปลือกหอยได้บรรจงวางไว้อยู่ในระหว่างเจตเขตแดนของโทรเฟียสตัวผู้ทั้งสองตัว

ต่อไปก็พูดถึงเรื่องการผสมพันธุ์กันต่อ ซึ่งเมื่อใดที่ปลาถึงวัยเจริญพันธุ์ความสนุกสนานก็เริ่มต้น โดยคุณจะสังเกตุได้ว่าตัวเมียจะเริ่มก้าวร้าวและหวงถิ่น ซึ่งจะดูตัวไหนตัวผู้หรือตัวเมียก็ไม่ยากครับ เพียงแต่ดูสีของขอบครีบบน ถ้ามีสีออกเป็นสีขาวล่ะก็ตัวนั้นล่ะครับตัวเมีย ซึ่งกลับกันตัวผู้จะมีขอบครีบบนเป็นสีส้มหรือออกทองๆ นั่นเอง

ถ้าทุกอย่างเป็นไปด้วยดี ตัวเมียก็จะเริ่มวางไข่ ไข่จะถูกวางและฟักในเปลือกหอย ตัวอ่อนจะได้รับการปกป้องโดยตัวผู้และตัวเมีย ตัวอ่อนค่อนข้างจะเล็กมากคุณอาจจะไม่ทันสังเกตุด้วยซ้ำว่ามันกำลังผลุบๆโผล่ อยู่บริเวณเปลือกหอยของมัน นี่ก็เป็นอีกเสน่ห์หนึ่งของเจ้าปลาชนิดนี้ที่ช่วยกันปกป้องรังและเลี้ยงลูกๆ ของพวกมันอย่างไม่ลดละ ทำให้ผู้เลี้ยงหลายๆ ท่านหลงเสน่ห์เข้าไปอีก

ปลาหมอที่น่าเลี้ยงนั้นไม่จำเป็นต้องเป็นชนิดที่ตัวโตหรือมีสีฉูดฉาด ปลาบางชนิดมีพฤติกรรมที่น่าสนใจและมีถิ่นที่อยู่ที่สามารถทำให้เราอยากเลี้ยง หลงเสน่ห์ และเพลิดเพลินกับพวกมันได้ทั้งวันอีกหลายชนิด รวมถึงเจ้า occelatus ตัวน้อยนี้ด้วยครับ เพียงแค่เราดูแล เลี้ยงดู และรักษาพวกมันให้ดีที่สุด เท่านี้ทั้งคนทั้งปลาก็มีความสุขแล้วละครับ

สวัสดี
/เอก

เขียนได้เยี่ยมมากเลยครับ

อ่านแล้วทำให้อยากเลี้ยงขึ้นมาเลย

แต่ตู้เต็มหมดแล้ว

งอกเพิ่มดีไหม ???

ขอบคุรสำหรับบทความดีดีนะครับ

ของผมได้ทายาทมา 4-5 ตัวไม่รู้ว่าจะรอดหรือเปล่า กำลังรอลุ้นอยู่

เยี่ยมครับ ถ่ายรูปชัดแจ๋วแหว๋ว เลย

ผมเองก็เพิ่งจะได้เจ้า occelatus Gold มา 1 คู่ และ Brevis อีก 1 คู่ ตัวนิ๊ดสสสส เดียวจิงๆ ต้องเพ่งกันเลยทีเดียว พอได้อ่านบทความนี้แล้ว ชักรู้สึกอยากได้เพิ่มซะแล้วสิ อิอิ

น่ารักมากครับ ชอบจังหมอหอย แต่ไม่มีตู้เลี้ยงแล้ว เซ็ง

ว้าวปลาสวยมากๆเลยครับ Ikola ลายสวยดีครับ

ถ้าโละตู้ไม้น้ำน่ะ หมอหอยจะเป็นเป้าหมายแรกเลย

เขียนเยี่ยมเลยครับ อยากได้แนวจูลิโดเหมือนกันนะเนี่ยยย

แต่หมอหอยนี่ไม่กล้าเด๋ว ฟรอน อม ^^"

ปลาน่ารักมากๆ ครับ

น่ารักๆ

เยี่ยมไปเลยครับเอก

ขอขอบคุณทุกท่านครับที่เข้ามารับชมและให้คำติชม

แจ่มครับ

อยากฟังเพลง

บทความดี ปลาน่ารักครับ

เจ๋งเป้งเลยทีเดียว..

น่าร๊ากกกกกกกก....

ตู้นี้จุดประการ นาโนโปรเจคให้ผมเลยนะเนี่ยะ

ขอบคุณครับ

เสร็จไปอีกราย

ขอบคุณอีกครั้งครับผม ^__^

^^

^^